سينه سرخ رو نياز به تحليل و بررسي کارشناسي و مذهبي زيادي دارد که متاسفانه کسي به آن پرداخت نکرده. انصاف اينه که به دور از تعصب و احساسات سطحي و با انديشه و تامل مجدد به فيلم نگاه کنيد بعد درباره مفاهيمي که کارگردان ارائه کرده فکر کنيد. نماد شناسي فيلم, نوع روايت فيلم, لحن و طعم فيلم, جهان فيلم و...موارد زياد ديگري که انشاء الله در پستي مستقل به آن خواهم پرداخت. متاسفانه مشکل مخاطبين سينماي ايران اين است که به همه نگاهي چيز سطحي و احساسي مي‌پردازند در حاليکه کسيکه دوربين به دست گرفته انديشه و تفسير خاصي از مسائل دارد که ابتدا بايد جهان بيني او را به دست بياوريم آن هم در المانهاي بصيري و صوتي فيلم و اثر حاضر و ساير آثار گذشته فيلمساز. تا سليقه و طرز فکر و سبک او به دست بيايد.