سلام. با تشکر از اينکه با صبر و متانت و حوصله متن انتقادي بنده رو خوندين. اما نميدونم اشکال از کجاست که دوستان مخاطب در خوندن مطالب عجله زيادي به خرج ميدن و با دقت نميخون. يا اينکه بندنه نتونستم عرضم خوب برسونم. به قول معروف اول بايد ببينيم سر چه کسي رو مي تراشيم بعد بريم سراغ بحث. اولا: وقتي شما ادعا ميکنيد جايي از عرايض بنده غلط هست بايد به موارد اشاره کنيد در غير اينصورت از ارزش ادعاي شما کاسته ميشه هر ادعايي بايد مستدل و مستند باشه. کجاي مطالب ايراد داشت بفرماييد. دوما: ايني که شما فرموديد مبني بر محبت و احترام به فرزندان دختر( که بنده صد در صد قبولش دارم و بلکه بيشتر) يه چيزي هست و ايني که بنده گفتم يه چيز ديگه هستش. آموزه ها و دستورهاي اسلام عزيز و به چند بخش بايد تقسيم کرد 1. آموزه هاي مربوط به روابط فردي و انساني 2. آموزه ها و قوانين مربوط به امور خانواده 3. اموزه ها و قوانين اجتماعي. اون چيزي که شما فرمودين مربوط به دو بخش اول. بحث بنده مربوط به بخش دومه. شرع مقدس اسلام در تقسيم وظايف و مسئوليتها براي هر کدام از زن و مرد مسئوليتي تعيين کرده. رسالت مرد اداره امور خانواده( با رعايت حقوق افراد خانواده و احترام به ديگران) يعني سرپرستي و مديريت آن و اداره امور جامعه را به مردان سپرده( البته امور کلان و مديريتي و مواردي که بيشتر نيازمند به کار گيري عقلانيت است و نه احساس) اين موارد ادعاي بنده نيست و در متن هم اشاره کردم که قرآن و روايات و علماي بزرگ اسلام و فقها و دانشمندان ديني نيز آن را پذيرفته اند