پيام

علي در کلبه درويشي
92/9/6

+ بنده خدايي نوشته بودن من بر خلاف شما ايشونو دوست ندارم به اين بنده خدا و امثالشون عرض ميکنم دوست داشتن خيلي وقتها امري اختياري نيست دوست داشتن دوستان خدا امري ايماني است ميوه و ثمره ايمان است دوست داشتن مثل نماز است که تا مقدمات آن را انجام ندهي نمازي محقق نخواهد شد مانند: وضو و طهارت خيلي از دوست نداشتن ها نتيجه نداشتن طهارت و پاکي درون است

رود تنها نيست 92/9/6

خيلي از دوست نداشتن ها نتيجه نداشتن طهارت و پاکي درون است اينکه بدون دليل سيدي حسيني و حسني از فرزندان طاهرين حضرت زهرا را دوست نداشته باشيم بدون دليل بايد به اعمال و رفتار و کردارمان رجوع کنيم. شايد گيري داريم که نمي گذارم مهر فرزند حضرت زهرا به دلمان بنشيند شايد...

افراط.

چرا برادر من؟ من نميدونم چرا بعضيها تا چيزي باب ميلشون نيست سريع ميرن سراغ واژه کليشه اي و چند پهلوي افراط؟ بهتر نيست اول افراط معنا کنيم بعد؟ بعدشم معناي افراط به عبارتي اين ميشه يعني خلاف قواعد شرع و اعتقادات. بفرماييد کجاي حرف بنده خلاف شرعه؟

قال الله تبارك و تعالي: قل لا اسئلكم عليه اجراً الّا الموده في القربي.[1] در امور مختلف، برخي از مسيرها هستند كه نسبت به ساير مسيرها، حالت ميان‌بُر دارند و چه بسا سرعت و يقين به وصول را بيشتر مي‌نمايند. اين گونه مسيرها در تمام امور تجاري، تحصيلي، سياسي، اخلاقي، معنوي و ... يافت مي‌شود كه مهم در اين مساله، تنبّه و زيركي است و الا چه بسيار توفيقاتي براي انسان ظهور يابد اما در پرده غفلت،

بسيار توفيقاتي براي انسان ظهور يابد اما در پرده غفلت، بي‌اثر و بلا استفاده قرار گيرد. يكي از اين مسيرهاي معنوي محبت نمودن و تكريم سادات (كه همان فرزندان اهلبيت- عليهم السلام - مي باشند) است. اين محبت و مودّت به سادات، به قدري اهميت دارد كه علامه حلي(ره)در پايان كتاب قواعد، به پسرش وصيتنامه اي دارد كه در بخشي از آن چنين مي نويسد: بر تو باد به نيكي با اولاد پيامبر و پيوند با آنان. خدا درباره آنان

بر تو باد به نيكي با اولاد پيامبر و پيوند با آنان. خدا درباره آنان سفارش مؤكد كرده و دوستي آنان را مزد رسالت قرار داده است. «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا الموده في القربي»[2] پيامبراكرم - صلي الله عليه و آله - در اين زمينه فرموده است : « اني شافع يوم القيامه لاربعه اصناف، ولو جائوا بذنوب أهل الدنيا: رجل نصر ذريتي و (رجل ) بذل ماله لذريتي عند المضيق و رجل أحب ذريتي باللسان والقلب و رجل سعي في حوائج

امام صادق - عليه السلام - فرمود: « اذا كان يوم القيامه نادي مناد: ايها الخلائق انصتوا فان محمدا يكلمكم فينصت الخلائق فيقوم النبي (ص) فيقول : يامعشر الخلائق: من كانت له عندي يد او منّه او معروف فليقم حتي اكافيه ، فيقولون بابائنا و امهاتنا و أيّ يد و ايّ منّه و ايّ معروف لنا بل اليد و المنه و المعروف لله و لرسوله علي جميع الخلائق فيقول : بلي من آوي احدا من اهل بيتي او برّهم او كساهم من عري او اشبع

ـ آري پيامبر مكرم اسلام- صلي الله عليه و آله- با آن تلاش‌ها، زحمات و رنج‌هاي طاقت‌فرسا و وصف ناشدني، در امر تبليغ دين و نجات مردمان جاهلي از ظلمت‌ها به پاكي‌ها و سعادت‌هاي دنيوي و اخروي، هنگامي كه تنها اجر و مزد اين رسالت عظيم‌شان را فقط و فقط مودت و محبت ذي‌القربي بيان مي‌فرمايند، در اينجا ما ديگر نمي‌توانيم در اهميت و ارزش اين محبت سخن بگوييم.

نكته مهم اين است كه مفسران قرآن، اهلبيت - عليهم السلام- را مصداق اتم و اكمل ذي‌القربي دانسته‌اند،‌در حالي كه مرتبه بعد از آنها، فرزندانشان يعني سادات بني الزهرا (س) مي‌باشند.

بعد از اين مقدمه خواستم بگم تو ايرانمون شايد کمتر کسي در پاکي و طهارت به پاي حضرت آقا برسن. اينو برا اين گفتم که شايد بعضيا بگن صرف سيد بودن ملاک نيست بنده ميگم روايات در اينباره مطلقه اما قطعا سيدي که در اوج ورع و تقواست قطعا احترامش از همه بيشتره