نوه مالکوم ایکس که به رغم مخالفت اف‌بی‌آی تلاش داشت به ایران سفر کند، در مکزیک ترور شد. 

به گزارش خبرنگار بین‌الملل خبرگزاری تسنیم مستقر در واشنگتن، بعدازظهر دیروز پنجشنبه خبر ترور نوه مالکوم ایکس در کشور مکزیک به سرعت در رسانه های اجتماعی همچون فیس بوک پیچید. همه مطالب منتشر شده در فیس بوک از خبری با عنوان «مالکوم شباز، نوه مالکوم ایکس ترور شد» خبر می‌داد. آمستردام نیوز که اولین منبع انتشار این خبر بوده آورده است: نوه مالکوم ایکس که در مکزیک به سر می برد کشته شده و سفارت آمریکا در مکزیک نیز این خبر را تایید کرده است. اگرچه هنوز اطلاعات دقیقی از نحوه ترور در دست نیست، اما جسد وی صبح پنج شنبه در حالی پیدا شد که جراحات ناشی از پرتاب شدن از ساختمان و شلیک گلوله در جسدش آشکار بود. ظاهرا پیش از این وی را در تیجوانا ربوده بودند خبرنگار خبرگزاری تسنیم بلافاصله برای پی بردن به جزئیات حادثه و اطلاع از صدق یا کذب بودن اصل خبر با دوستان و آشنایان شباز تماس گرفت. ظاهرا مالکوم شباز تا چهارشنبه شب با دوستانش از طریق پیامک در ارتباط بوده اما جسد وی صبح پنج شنبه پیدا می شود.  مالکوم شباز، نوه مالکوم ایکس در حالی کشته شده است که چند ماه پیش زمانی که برای حضور در جشنواره فیلم فجر قصد خروج از آمریکا به مقصد ایران را داشت توسط ماموران اف‌بی‌آی دستگیر شد. احتمال می رود مالکوم شباز برای سفر به ایران به کشور مکزیک رفته باشد زیرا برای ادامه دروس حوزوی در حوزه علمیه قم برنامه ریزی کرده بود. مالکوم شباز در بیانیه خود که چندی پیش منتشر کرد پیرامون علت دستگیری و رفتار ماموران پلیس آمریکا با وی افشاگری کرده بود. به نظر می رسد مقامات آمریکایی نمی خواهند نوه یک مبارز مسلمان آمریکایی که هنوز در یاد و قلب سیاهپوستان است به عنوان یک جوان حوزه رفته و شیعه از ایران به آمریکا برگردد.

چرا مقامات امریکا از سفر مالکوم به تهران جلوگیری کردند؟

انگیزه این دستگیری بدون تردید سیاسی بود. حضور مالکوم شباز در کنفرانس هالیوودیسم برای این رویداد تبلیغی بسیار ارزشمند محسوب می‌شود. بویژه در بین سیاهپوسیتان، مسلمانان، ضد صهیونیست‌ها و ضد امپریالیست‌ها. و مطرح شدن کنفرانس هالیوودیسم خود به شناخته‌تر شدن مالکوم و رسیدن وی به جایگاه فوق ستاره مخالفان دولت امریکا سرعت می‌بخشید.  اشتباه نکنید: مالکوم شباز مانند پدربزرگ خود، تهدیدی جدی، آسیب رسان و طولانی مدت برای سردمداران قدرت‌ها محسوب می‌شد.  مالکوم شباز به اسلام ِ شیعی تغییر کیش داده بود و تبدیل به یکی از سخنگویان «محور مقاومت» ِ نه فقط نیروهای ضد صهیونیسم در خاورمیانه بلکه سخنگوی نیروهای ضد امپریالیستی در تمام جهان شده بود. همانند پدربزرگ خود، زمانی که جوان بود یکی سری قانون شکنی در سابقه خود داشت و باز هم همانند پدربزرگ خود، در مسیر کنار گذاشتن گذشته خود و تبدیل شدن به سخنگوی کاریزماتیک مستضعفان جهان قرار داشت.  من اطمینان کامل ندارم که مظنونان همیشگی که همواره دشمنان نظام امپریالیستی را از جانب سیا، بانک جهانی و نهادهای مربوطه به قتل می‌رسانند، این بار هم مالکوم اکس را کشته باشند اما صد در صد اطمینان دارم که آنها دست کم به این موضوع فکر کرده‌اند. 

چگونه می‌توانم تا این حد اطمینان داشته باشم؟ 
من سالهاست که در مورد این ترورها مطالعه و تحقیق کرده‌ام. نتیجه‌ای که گرفتم این است که آدم کش‌های امپریالیسم فهرستی از دشمنان خود تهیه کرده و سپس تصمیم می‌گیرند که کدام یک از آنها تهدیدی قابل پیگیری و جدی در بر دارد؟ 

 رهبران کاریزماتیک که به رسانه‌ها دسترسی دارند، در بین جدی ترین تهدیدها هستند. جان اف کندی، رئیس جمهور سابق امریکا به این دلیل کشته شد که بسیار کاریزماتیک و رسانه شناس بود و می‌توانست سیاست‌هایی را که محافظان نظام امپریالیستی غیرقابل قبول می‌دانند، پیش ببرد: خلع سلاح هسته‌ای، برقراری روابط دوستانه با کوبا، مصالحه با روسیه، عقب نشینی از ویتنام و پیمانی جدید برای کشورهای جهان سوم. جیمز داگلاس، یکی از فعالان صلح مطرح امریکایی در کتاب خود به نام «جی‌اف‌کی و ناگفتنی‌ها» به خوبی این ماجرا را شرح داده است. 

رابرت کندی، برادر جان اف کندی نیز تهدیدی جدی و قریب الوقوع برای سردمداران قدرت به شمار می‌رفت. اگر وی در سال 1968 میلادی به دست آدم‌کش‌های سیا به ضرب گلوله کشته نمی‌شد، رئیس جمهور امریکا می‌شد. رابرت می‌خواست رئیس جمهور شود تا قاتلان برادر خود را تحت تعقیب قرار داده و سیاست‌های وی را ادامه دهد. اما «شهاب‌‌های آسمانی»(اشاره به آدم‌کش‌ها) و اربابان بانکدار آنها برنامه‌های دیگری در سر داشتند. 

مارتین لوتر کینگ هم یک تهدید جدی و «قابل پیگیری» بود. وی مخالف جنگ ویتنام و کل مجموعه صنعتی-نظامی امریکا بود. اف‌بی‌آی قصد داشت وی را دیوانه کند و ساز و کاری را فراهم کند تا لوتر کینگ دست به خودکشی بزند. مارتین لوتر کینگ، دور از هرگونه اندیشه برای خودکشی، قصد داشت نیم میلیون نفر را رهبری کند تا واشنگتن را تا زمانی که جنگ و فقر به پایان نرسیده، تحت اشغال خود قرار دهند. بدین ترتیب، همانطور که یک هیئت منصفه در سال 1999 رای داد، ارتش امریکا، اف‌بی‌آی و سیا با همکاری هم دکتر کینگ را به قتل رساندند. ماجرای کامل در کتاب ویلیام پپر به نام «اقدام حکومتی» آمده است. 

دیگر تهدیدهای جدی امپریالیسم در تاریخ معاصر شامل جان اف کندی ِ پسر می‌شود که در سال 1999 به دلیل تحت تعقیب قرار دادن قاتلان پدر خود کشته شد؛ سناتور پل ولستون که به دلیل برنامه ریزی‌هایش جهت تحقیق در مورد حادثه 11 سپتامبر و جلوگیری از حمله امریکا به عراق به قتل رسید؛ و هوگو چاوز، رئیس جمهور پیشین ونزوئلا که به جرم ِ داشتن کاریزمای کافی جهت رهبری آفریقای لاتین و بیرون کشیدن آن از سیطره امپراطوری امریکا توسط سلاحی سرطان زا به قتل رسید.  پدربزرگ مالکوم شباز یعنی مالکوم اکس نیز زمانی که سیا برنامه ترور وی را در سال 1965 میلادی طراحی کرد، یک تهدید جدی و قابل پیگیری محسوب می‌شد. مالکوم اکس در حال ایجاد یک ائتلاف ضد امپریالیستی متشکل از مسلمانان و دیگر قربانیان غیرغربی امپریالیسم و همچنین سیاهپوستان طبقه متوسط و فقیر امریکایی بود...دکتر کینگ نیز سه سال بعد در حال تشکیل چنین ائتلافی بود که به قتل رسید. 

و اکنون مالکوم شباز که در حال تشکیل نسخه‌ای جدید از همان ائتلاف ضد امپریالیستی بود، در مکزیک کشته شده است. تصادف است؟ شاید؟ اما به قتل مالکوم شباز از نگاه قاتلان احتمالی وی نگاه کنید. از نگاه آنها، وی ظاهرا در حال ادامه دادن مسیر و راه پدربزرگ خود بود. اگر آنها بیشتر صبر می‌کردند و به وی اجازه می‌دادند که وجهه خود را به عنوان یک فعال مورد احترام ارتقا بخشد، صحنه سازی یک قتل ساده و سپس انتشار تبلیغات رسانه‌ای در مورد سوءرفتارهای ادعا شده وی در دوران نوجوانی‌اش و اینکه وی «تنها یک اوباش» بود، کار سختی می‌شد. اگر آنها صبر می‌کردند تا کتاب وی به پایان رسیده و سپس منتشر شود، ترور وی امری مشکوک به نظر می‌رسید.  و اگر آنها منتظر می‌مانند تا وی مانند پدربزرگ خود معروف و پرنفوذ شود، احتمالا با دستان خود مشکلی عمده را ایجاد کرده بودند.  بنابراین، ظاهرا آنها تصمیم گرفتند که دست به اقدامی پیشگیرانه بزنند. و در عملیاتی موسوم به «عملیات مرغ مقلد» وی را به نحوی بکشند که این ادعا - «جوانی پر مشکل با سوء سابقه کیفری» -، در رسانه‌های خبری کنترل شده بارها شنیده شود. 

صرفنظر از اینکه دقیقا چه اتفاقی برای مالکوم شباز افتاد، کاملا مشخص است که ماموران آژانس اطلاعاتی با رخنه در رسانه‌های جریان اصلی امریکا، در حال ترور شخصیت و ارائه تصویری از پیش طراحی شده از مالکوم هستند تا نقش وی را به عنوان یک فعال موفق و تهدیدی بلند مدت برای امپریالیسم پنهان کنند.  اگر در تارنمای گوگل که واسته به سیا و موساد است نام «مالکوم شباز» را جستجو کنید، اولین نتیجه ‌این جستجو گزارشی است که توسط جبهه تبلیغاتی سازمان سیا یعنی هافینگتون پست از قتل وی ارائه شده است. این گزارش، تلاشی است برای مخدوش کردن وجهه و نام مالکوم. 

هافینگتون پست: «وی در دوران جوانی‌اش، یک آتش سوزی به راه انداخت که مرگ مادربزرگش را به همراه داشت.» 

حقیقت: مالکوم شباز راه اندازی آتش سوزی در دوران کودکی خود را تکذیب کرده است؛ وی ناچار شد همانگونه که تقریبا تمام متهمان، بویژه متهمان آفریقایی/امریکایی ناچار می‌شوند، اتهام خود را بپذیرد تا از حبسی طولانی مدت فرار کند. 

هافینگتون پست: شباز در ادامه زندگی خود نیز با نظم و قانون مشکل داشت. 

حقیقت: آخرین حکم علیه وی در سال 2002 یعنی بیش از یک دهه پیش صادر شده است؛ تنها «مشکلی» که ترورکنندگان شخصیت وی می‌توانستند از آن زمان به بعد پیدا کنند، یک مورد دستگیری بود که منجر به هیچ گونه محکومیتی نشد و این یعنی اینکه وی از نظر حقوقی بیگناه بود و بیگناه باقی ماند. به عبارت دیگر، وی از نظر حقوقی در رابطه با اتهام «ایجاد یک حفره با مشت در پنجره یک فروشگاه» در سال 2006 بیگناه شناخته شد. (7 سال پیش!) 

در امریکا، جایی که ریاست جمهوری اوباما هم باعث نشده «رانندگی سیاهپوستان» امری طبیعی قلمداد شود، تمام مردان جوان سیاهپوست، «با قانون مشکل دارند.» در واقع، نه اینکه آنها با قانون مشکلی داشته باشند بلکه قانون با آنها مشکل دارد. در امریکا، اگر جوان باشی، سیاهپوست باشی و مذکر هم باشی، تا وقتی بیگناهی ات ثابت نشده، گناهکاری. 

اصحاب امپریالیست رسانه در نشریاتی همچون نیویورک تایمز، هافینگتون پست و دیگر رسانه‌های مشابه به شدت در تلاشند تا چهره‌ای مخدوش از مالکوم شباز ارائه دهند. این مخدوش سازی و فرایند ترور شخصیت ِ از پیش طراحی شده، بوی دخالت آژانس‌های اطلاعاتی را به مشام می‌رساند. این یک اماره قضایی قوی است مبنی بر اینکه مالکوم شباز نیز قربانی یک ترور سیاسی شده است. 

«جرم» واقعی مالکوم شباز، مانند پدربزرگ معروف خود، پیوستن به محور مقاومت و ایستادن در مقابل صهیونیسم و امپراطوری امریکا و سخن گفتن از حقیقت بود. 

مترجم: احسان فتاحی

تصویر آرشیوی از مالکوم شباز

به گزارش شبکه پرس تی‎وی، اف‌بی‌آی با دستگیری نوه مالکوم ایکس، فعال آفریقایی- امریکایی در زمینه حقوق مدنی، مانع از سفر وی به ایران شد. منابع خارج از امریکا روز دوشنبه (16 بهمن، 4 فوریه) تایید کردند که بر پایه گزارش‌ها مالکوم شباز قبل از آغاز برنامه خود برای سفر به ایران و حضور در نشستی در رابطه با هالیوودیسم دستگیر شد.

اداره تحقیقات فدرال امریکا (FBI) تاکنون درباره محل حبس وی جزئیاتی بیان نکرده است.

خانم ما “عروسک” استخدام می کنیم!

در رشته مورد علاقه ام که به نوعی با تحقیق و پژوهش عجین است مشغول به تحصیل شدم ، در پایان 4سال بر اساس واحدهایی که باید می گذراندم باید در یک آزمایشگاه  2ماه دوره کارآموزی را می گذراندم .

با معرفی یکی از آشنایان به یک مجموعه بزرگ غذایی- بهداشتی  به عنوان کارآموز معرفی شدم ،در موعد مقرر در دفتر مدیر کارخانه آماده شدم و پس از یک مصاحبه کوتاه وارد فضای کارخانه شدم از آنجا که کارخانه خیلی بزرگ بود و البته در حال تعمیر با کلی پرس و جو به آزمایشگاه شیمی رسیدم ،اما مدیر آزمایشگاه از بابت هماهنگی لازم جهت گذراندن دوره کارآموزی اظهار بی اطلاعی کرد؛مدیر هم پس از بازگشت پاسخگو نبود ، بعد از چند روز از طریق فردی که معرفم بود علت را جویا شدم ،گویا دلیل پیچاندنم”چادرم”بود؟!

بالاخره در یک کارخانه نیمه خصوصی داروسازی به عنوان کارآموز مشغول شدم.آزمایشگاه شیمی آن دارای 12پرسنل بود که تنها 1نفر آقا و 1نفرخانم  این مجموعه دارای تحصیلات شیمی بودند، با علاقه فراوان در این مجموعه مشغول به کار شدم به خصوص اینکه  کارمند خانم  آزمایشگاه هم با حضور من از تنهایی درآمده بود .

البته بر اساس کارم دو نفر پرسنل شیمیدان مجموعه بر کارم نظارت داشتند و کارهای روزمره ام را برنامه ریزی می کردند و در عین حال نیز گوشزد کرده بودند که هر زمان که این دونفر مرخصی بودند من هم مرخصی بگیرم و در آزمایشگاه حاضر نشوم. خوشبختانه مدیرا ن آزمایشگاه از کارم راضی بودند و وعده دادند که با توجه به نیاز کارخانه به کارشناس شیمی به استخدام داروسازی درخواهم آمد با نمره 75/19 به این دوره پایان دادم ،اما بعد ار ارائه مدرک کارشناسی با استخدام ام مخالفت شد علت را جویا شدم  کارمند خانم آزمایشگاه دلیل را اینگونه بیان کرد : ار آنجا که شما در آزمایشگاه مشغول کار خودت بودی و با بقیه گل نگفتی و گل نشنیدی با عنوان” امل بودن” از نظر 10 نفر کارمند آزمایشگاه برای کار در آزمایشگاه ردصلاحیت شدید؟!

 

برای دریافت پوستر با کیفیت کلیک کنید

خلاصه بعد از یکسال با تکمیل فرم استخدام نیرو در داروسازی مذکور مجددا برای مصاحبه حاضر شدم و جواب مسوول نیروی انسانی داروسازی این بود: “خانم ما عروسک استخدام می کنیم.”؟!

و این حکایت همچنان باقی است در مراکز مختلف تحقیقاتی بصورت موقت به کار پژوهش مشغول شدم .اما  در تلاشی که برای استخدام در یک شرکت دولتی و دو نهاد خصوصی با وجود داشتن رزومه تحقیقاتی قابل قبول داشتم در جریان مصاحبه موفقیتی کسب نکردم و در جواب اینکه “اگر بدون چادر در محل کار حاضر می شوید” آنجا را ترک می کردم ….

جالب اینکه رعایت حجاب اسلامی جزو قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بشمار می رود و پوشش چادر بعنوان فرهنگ ایرانی – اسلامی و عرف جامعه محسوب می گردد اما با تمام این اوصاف قانون نانوشته ای در شرایط استخدامی جمهوری اسلامی ایران نوشته شده است  با این عنوان که خانم چادری استخدام نمی کنیم .

متاسفانه عده ای از دوستان چادری ام ترجیح دادند که با کنار گذاشتن چادرهایشان، نمره قبولی در مصاحبه استخدامی را اخذ کنند . چرا؟؟

پ.ن:این مطلب توسط خانم اکبری که یکی از مخاطبان سایت می باشد ارسال شده است.شما نیز می توانید در صورت لزوم دغدغه های خودتون را از طریق سایت برای من بفرستید. در آخر لازم به ذکر است انتشار این مطلب بدین معنا نیست که موافق اشتغال زنان  در هر فضایی هستم  بلکه این مطلب انتقادی است به وضعیت اسفناک پوشش زنان در محیط کسب و کار ایران است .

فرزند یک کاندیدا: عملا من رئیس‌جمهور خواهم بود/ قانون اساسی را تغییر می‌دهیم
(م.ه) در ملاقاتی با خاتمی و در پاسخ به نگرانی‌ها نسبت به کهولت سن و ناتوانی جسمی پدرش، با صراحت پاسخ داده بود: «نگران نباشید، عملا من رئیس‌جمهور خواهم بود!»

به گزارش فارس، یکی از خبرنگاران فراری اصلاح‌طلب که مقیم آمریکا شده است، مصاحبه‌ای با دختر یکی از کاندیداهای مطرح انجام داده و گفته است که با انتشار آن، رای همه عناصر سبز، مخالفین نظام و زخم خوردگان از حکومت و ... (بخوانید کل عناصر فتنه و ضد انقلاب، خانواده قاچاقچیان و معدومین مواد مخدر و ...) به سوی آن کاندیدا جلب خواهد شد.
خبرنگار فراری که برای فروش گران‌تر آن مصاحبه در حال چانه‌زنی با چند روزنامه آمریکایی است، ضمن انجام بازارگرمی فراوان، اظهار داشته است: خانم ف.ه در این مصاحبه گفت که پدرش به هر حال وارد سن کهولت شده و توان جسمی سابق را ندارد، به همین خاطر بین فرزندان ایشان تقسیم کار شده تا هر کدام در یکی از حوزه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و ... به پدر کمک کنند و به خاطر همین ضعف جسمانی، ایشان سفرهای تبلیغاتی هم به استان‌ها نخواهند داشت و تقسیم کار شده تا افرادی همچون سیدمحمد خاتمی، حسن روحانی، دکتر عارف، زنگنه، محمد هاشمی و ... به این سفرها اعزام شوند و از طرف ایشان با مردم صحبت کنند.
امید.م اضافه کرده است: «به خانم ف.ه خط دادم تا گفتمان حقوق بشر و دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی را در برنامه‌های پدرش بگنجاند تا در خارج از کشور، ما هم افرادی همچون شیرین عبادی، شادی صدر و لاهیجی را فعال و با آنها همراه کنیم؛ و خانم ف.ه پاسخ داد: بعد از استقرار پدرم در پاستور، من قطعا در مورد مسائل زنان و موضوعات سیاسی و اجتماعی، از قبیل زندانیان سیاسی و عقیدتی (؟!) کاملا فعال خواهم شد و با تمام توان و تجربه‌ام، صدای زندانیان سیاسی و عقیدتی (؟!) خواهم شد... من در زندان همراه با زندانیان قدیمی‌تر، قانون اساسی را می‌خواندیم و نقد می‌کردیم و در آنجا به نواقص قانون اساسی بیشتر پی بردم و این نواقص را هم به پدرم گفتم و در نظر داریم در دوره ریاست جمهوری ایشان، به اصلاح اشکالات قانون اساسی بپردازیم!»
خبرنگار فراری در عین حال اضافه کرده است: اما خانم ف.ه تاکید داشت که فعلا نباید از این حرف‌ها بزنیم تا حکومت هوشیار نشود. اصولا قرار است فرزندان آقای ه.ر در این مقطع صحبت نکنند تا انتخابات را پشت سر بگذاریم و به همین خاطر با من شرط کرد که این مصاحبه را صرفا بعد از اعلام صلاحیت پدرش منتشر کنیم.
گفتنی است که پیش از این خبری در رسانه‌های کشور منتشر شد که بازگشت خانم ف.ه از سفر انگلیس و ارائه گزارش سفر به پدر، از جمله دلایل اصلی ثبت‌نام کاندیدای مورد بحث بوده است.
از طرف دیگر، چند روز پیش یکی از عناصر نزدیک به سیدمحمد خاتمی گفته بود که فرزند دیگر آن کاندیدا (م.ه) در ملاقاتی با خاتمی و در پاسخ به نگرانی‌ها نسبت به کهولت سن و ناتوانی جسمی پدرش، با صراحت پاسخ داده بود: «نگران نباشید، عملا من رئیس‌جمهور خواهم بود!»

ارتباط هاشمی رفسنجانی با سازمان مجاهدین خلق(منافقین)

امام خمینی: هاشمی اغفال شده است

از سوی دیگر سیدحمید روحانی، تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی طی مصاحبه‌ای می‌گوید:«در سال 52 حجت‌الاسلام هاشمیان، امام جمعه امروز رفسنجان، نامه‌ای به امام نوشتند که آقای هاشمی از ما می‌خواهد وجوهات شرعی را برای کمک به سازمان مجاهدین خلق در اختیارش قرار دهیم که امام فرموده‌اند جایز نیست و احتمالا آقای هاشمی در این قضیه اغفال شده است».

به گزارش بولتن نیوز به نقل از وطن امروز انتشار 2 شماره مقاله تحقیقی بازشناسی هاشمی‌رفسنجانی واکنش‌های متفاوتی را در پی داشت. برخی انتشار چنین مطالبی را بسیار ضروری دانسته اما در این میان برخی دیگر نیز بازشناسی هاشمی‌رفسنجانی را امری بی فایده،خالی از لطف، نبش قبر یا در حالتی خوشبینانه‌تر انتشار مطالبی از این دست را چوب بر مرده زدن تعبیر می‌کردند. گفتنی است اولا هاشمی‌رفسنجانی در حوادث دهه‌های گذشته و کنونی انقلاب اسلامی دارای نقش‌های مثبت و منفی زیادی بوده است که این ایفای نقش با رویکرد نسبتا منفی‌تری توسط او و بعضی از اطرافیان و منسوب چنانچه در شماره پیشین بیان شد، در طول 5 دهه گذشته مکررا رفتارهای سیاسی دوگانه‌ای از هاشمی‌رفسنجانی به چشم می‌خورد که اگر حمل بر بی‌صداقتی سیاسی نکنیم لااقل موید پیچیده بودن شخصیت سیاسی ایشان است. 

یکی از ابهامات اساسی موجود در پرونده سیاسی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی هاشمی‌رفسنجانی داشتن ارتباط سطح بالا با سران مارکسیست سازمان مجاهدین خلق است که با توجه به نقش‌آفرینی‌های منافقین در فتنه 88 و حضور موثر آنان در ترورهای اخیر کشور موضوع ارتباط قدیمی هاشمی با سازمان مجاهدین خلق (منافقین دهه 60) مورد بازخوانی قرار می‌گیرد. برخی تعمدا و در راستای موجه نشان دادن موضوع مراودات تشکیلاتی با سازمان مارکسیستی مجاهدین خلق دهه 50 سعی فراوانی دارند تا مبدا شروع انحرافات منافقین را به سال 1354 و به مساله بسیار سطحی اعلان تغییر ایدئولوژیکی مجاهدین خلق وقت از اسلام به مارکسیست ارجاع دهند اما قطع یقین موسسان سازمان تروریستی منافقین از همان ابتدا دارای گرایشات عمیق مارکسیستی بودند و امام خمینی (ره) در سال 1350 با وجود اعلام حمایت رسمی سازمان مجاهدین خلق از ایشان با درایت سیاسی بی‌نظیری و حتی با وجود توصیه‌نامه‌های ساده‌اندیشانه! امثال هاشمی‌رفسنجانی برای ترغیب امام(ره) به اعلام حمایت از منافقین وقت، معظم‌له قاطعانه آنان را جریانی انحرافی و غیرقابل اتکا معرفی می‌کنند که تنها خود را به کشتن خواهند داد و جالب توجه می‌نماید که با این وجود در همان مقطع رفسنجانی به ارتباطات حمایتی راهبردی خویش با مجاهدین خلق ادامه می‌دهد. 

بازخوانی تاریخ پیدایی مجاهدین خلق موید این واقعیت انکارناپذیر است که آنها از همان ابتدا دارای اعتقادات مارکسیستی بودند و حضرت امام(ره) با وجود دوری ظاهری از کشور به خوبی از ماهیت مارکسیستی منافقین مطلع بوده و روحانیت مبارز را نیز از ارتباط‌گیری و حمایت مالی و سیاسی از مجاهدین خلق بشدت منع می‌کردند اما در عین حال هاشمی مصر به جلب نظر حمایتی حضرت امام(ره) و اعلام حمایت رسمی ایشان از جریان منحط مجاهدین خلق بوده است. امام(ره)‌ در تاریخ‌ 23 خرداد سال‌ 1358 در دیدار با دانشجویان‌ دانشگاه‌ تهران‌ درباره مراجعه مجاهدین خلق به ایشان در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «من‌ نجف‌ که‌ بودم‌، یک‌ نفر از همین‌ افراد آمد پیش‌ من‌. قبل‌ از این‌ بود که‌ آن‌ منافقین‌ پیدا بشوند. پیش‌ من‌، شاید 20 روز- بعضی‌ها می‌گفتند 24 روز- مدتی‌ بود پیش‌ من‌. هر روز می‌‌آمد آنجا و روزی‌ شاید 2 ساعت‌ آمد صحبت‌ کرد از نهج‌البلاغه‌، از قرآن‌. همه‌ حرف‌هایش‌ را زد. من‌ یک‌ قدری‌ به‌ نظرم‌ آمد که‌ این‌ وسیله‌ است‌. نهج‌البلاغه‌ و قرآن‌ وسیله‌ برای‌ مطلب‌ دیگری‌ است‌... اینقدر نهج‌البلاغه‌ و خب‌، من‌ هم‌ یک‌ طلبه‌ هستم‌ من‌ اینقدر نهج‌البلاغه‌‌خوان‌ و قرآن‌ و اینها نبودم‌ که‌ ایشان‌ بود! 20- 10روز ماند. من‌ گوش‌ کردم‌ به‌ حرف‌هایش‌، جواب‌ به‌ او ندادم‌؛ همه‌اش‌ گوش‌ کردم‌ و آمده‌ بود که‌ تایید بگیرد از من‌، من‌ همان‌ گوش‌ کردم‌ و یک‌ کلمه‌ هم‌ جواب‌ ندادم‌. فقط‌ اینکه‌ گفت‌ که‌ ما می‌خواهیم‌ که‌ قیام‌ مسلحانه‌ بکنیم‌، من‌ گفتم‌ نه‌، قیام‌ مسلحانه‌ حالا وقتش‌ نیست‌ و شما نیروی‌ خودتان‌ را از دست‌ می‌دهید و کاری‌ هم‌ ازتان‌ نمی‌آید. دیگر بیش‌ از این‌ من‌ به‌ او چیزی‌ نگفتم‌. او می‌خواست‌ من‌ تاییدش‌ بکنم‌. بعد هم‌ معلوم‌ شد که‌ مساله‌ همان‌‌طورها بوده‌. بعد هم‌ که‌ آقایان‌ آمدند، از ایران‌ هم‌ برای‌ آنها اشخاصی‌ سفارش‌ کرده‌ بودند که‌ اینها را تایید کنید، اینها مردم‌ کذایی‌ هستند، فلان‌، معذلک‌ من‌ باور نکردم‌. حتی‌ از آقایان‌ خیلی‌ محترم‌ تهران‌ سفارش‌ کرده‌ بودند که‌ اینها مردم‌ چطور هستند و من‌ باورم‌ نیامده‌ بود. اینهایی‌ که‌ اینقدر از قرآن‌ و از نهج‌البلاغه‌ و از دیانت‌ زیاد دم‌ می‌زنند و بعد فقرات‌ قرآن‌ را یک‌ جوری‌ دیگر غیر از آنچه‌ که‌ باید معنا می‌کنند و فقرات‌ نهج‌البلاغه‌ را یک‌ جوری‌ دیگر غیر از آنچه‌ باید معنا می‌کنند، اینها را نمی‌توانیم‌ ما خیلی‌ رویشان‌ اطمینان‌ داشته‌ باشیم‌. این‌ «بعثی‌«های‌ عراق‌ همین‌ فقرات‌ نهج‌البلاغه‌ را که‌ امثال‌ اینها استشهاد می‌کنند، آنها هم‌ در پلاکاردشان‌ می‌نویسند و منتشر می‌کنند. همین‌، همین‌ فقرات‌ نهج‌البلاغه‌ را! این‌ بعثی‌هایی‌ که‌ اصلا کاری‌ به‌ این‌ مسائل‌ ندارند اینها را می‌نویسند و به‌ دیوار نجف‌ و به‌ خیابان‌های‌ نجف‌ منتشر می‌کنند... لیکن‌ ما نمی‌توانیم‌ به‌ آنها اعتقاد کنیم‌؛ به‌ آنها نمی‌شود اعتماد کرد...». 

تراب حق‌شناس از اعضای اولیه سازمان مجاهدین خلق در این باره می‌گوید: «نامه مفصل هاشمی‌رفسنجانی را به امام خمینی درباره مجاهدین، من به عراق بردم.در بهمن 50 جلسات مرتبی با آیت‌الله خمینی درباره سازمان مجاهدین داشتیم. ما تک‌تک دیدگاه‌هایمان را می‌گفتیم و ایشان در آخر نظرش را می‌گفت. آخرین جمله‌ای که آیت‌الله خمینی به من گفت، این بود: آقا این مطلب را پیش خودتان داشته باشید، واقع امر این است که من اعتقادی به مبارزه مسلحانه ندارم. پس از آن هم به اختلاف نظر مجاهدین با ایشان درباره تکامل و معاد اشاره کرد». 

در حقیقت هاشمی‌رفسنجانی در سال 1350 طی نامه‌ای از حضرت امام(ره) می‌خواهند که ایشان از سازمان مجاهدین خلق اعلام حمایت کنند. هاشمی اوایل سال 1350 در نامه خویش به امام(ره) می‌نویسد: «بدون کوچک‌ترین تردید بپذیرید که نهضت مقاومت مسلحانه و اقدامات پارتیزانی ایران کاملا حقیقی، ریشه‌دار، اصیل و متکی به جوانان فداکار و پاک و بی‌آلایش است و دامنه آن به قدری وسیع و همه‌جانبه است که به موجب اطلاعات موثق تاکنون حدود 700 نفر از پارتیزان‌ها و گروه‌های وابسته به آنان دستگیر شده‌اند و نهضت با این همه زندانی و تلفات به صورت روزافزون در توسعه است و هر روز در تهران و شهرستان‌ها حوادث مهمی رخ می‌دهد. مهم اینکه اکثریت نزدیک به تمام این گروه، تحصیلکرده و شاغل هستند. ضمنا برخلاف ادعای دستگاه تاکنون سند محکمی به دست نیامده که این نهضت ریشه مارکسیستی و کمونیستی داشته باشد. از جوانان مسلمان و متدین هم خیلی سراغ داریم که به این جرم دستگیر شده‌اند و جمعی از آنها که اعدام شده‌اند در ساعات پیش از اجرای حکم اعدام جلسه دعا و قرآن و توجه به خدا داشته‌اند. در زندان به تازگی گروه دیگری به دام دستگاه افتاده‌اند که به کلی بر اساس اسلام و مذهب تشکیلاتی داشته‌اند و گویا حدود 40 نفر تاکنون دستگیر شده‌اند و دستگیری‌ها ادامه دارد. اینها جوانان مسلمان، تحصیلکرده، فداکار، مومن، پاک، متعبد و آشنا به معارف اسلام و جهان‌بینی اسلام و صددرصد مذهبی و تا آنجا که ما اطلاع پیدا کرده‌ایم، خالی از نقاط ضعف هستند، بیشتر مهندس، دکتر، قاضی و دبیر و تقریبا همگی دارای شغل‌های مهم و حساس بوده‌اند و هستند. گویا بعضی از اینها با شما آشنا و احیانا مرتبط هم باشند. (احتمالا اشاره به تراب حق‌شناس است.) گرچه دستگیری جمعی از آنها مایه تاسف است، کشف این مطالب به مبارزات مذهبی‌ها اعتبار و ارج داده. اگر ممکن باشد [و] صلاح بدانید، اقدامی جهانی برای نجات این گروه مجاهد و مومن بفرمایید که در داخل و هم در خارج تایید و تقویت اینها محسوب شود، خیلی موثر و باارزش خواهد بود». 

از سوی دیگر سیدحمید روحانی، تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی طی مصاحبه‌ای می‌گوید:«در سال 52 حجت‌الاسلام هاشمیان، امام جمعه امروز رفسنجان، نامه‌ای به امام نوشتند که آقای هاشمی از ما می‌خواهد وجوهات شرعی را برای کمک به سازمان مجاهدین خلق در اختیارش قرار دهیم که امام فرموده‌اند جایز نیست و احتمالا آقای هاشمی در این قضیه اغفال شده است».

درباره تاریخچه پیدایی سازمان مجاهدین خلق مختصرا می‌توان گفت سازمان مجاهدین خلق ایران یا اصطلاحا منافقین در سال 1345 با یک خاستگاه دانشجویی وابسته به جبهه ملی و نهضت آزادی و با محوریت ‌عبدی نیک‌بین، حنیف‌‌نژاد و سعید محسن شکل گرفت که بعدها بدیع‌زادگان جایگزین عبدی نیک‌بین که دارای گرایشات شدید مارکسیستی بود، شد. تراب حق‌شناس درباره خاستگاه اصلی سازمان مجاهدین خلق می‌گوید: «در همان سال 1339 شرایط جهانی طوری بود که شاه مجبور شد به «جبهه ملی» امکان فعالیت مجدد بدهد و در پاییز همان سال نخستین‌ میتینگ‌های جبهه ملی در خیابان فخرآباد برگزار شد. من با شرکت در آنها طبعا به کارهایی که بازرگان و دیگر ملیون و مصدقی‌ها انجام می‌دادند، علاقه داشتم. ولی وقتی «نهضت آزادی» تشکیل شد (اردیبهشت 1340)، من جزو نخستین‌ نفراتی بودم که بدان پیوستم. در عین حالی که عضو جبهه ملی هم بودم. این عضویت دوگانه را محمد حنیف‌نژاد و سعید محسن و خیلی‌های دیگر حفظ کردند. مثلا حنیف‌نژاد مسؤول جبهه ملی در دانشکده کشاورزی و هم مسؤول نهضت آزادی در کمیته دانشگاه بود. او در هر دو کمیته از طرف دانشجویان انتخاب شده بود. ما نهضت را بخشی از جبهه ملی می‌دانستیم. نهضت آزادی تا زمانی که سرانش را در اوایل بهمن 1341 دستگیر کردند، رسما فعال بود ولی بعد از آن به صورت مخفی ادامه یافت. در آن دوره نهضت آزادی و جبهه ملی درک درستی از تحولاتی که باید صورت بگیرد و جامعه واقعا به آن نیاز داشت، نداشتند. این به اصطلاح برژوازی ملی حتی توان طرح شعار الغای مناسبات ارباب و رعیتی را نیز نداشت... هیچ مدرسه‌ای هم نبود که بتوان در آن درس انقلابی آموخت، مگر خود زندگی. برای ما مثلا مرجعی مانند تجارب و آموزش حزب توده و جنبش جهانی کمونیستی وجود نداشت. ایدئولوژی دینی موجود هم مورد پذیرش ما نبود. در واقع، نه‌تنها استراتژی مبارزه سیاسی بلکه جهان‌بینی‌مان را خودمان باید تدوین می‌کردیم. باری، کتاب‌هایی در زمینه تحقیق جامعه‌شناسی، روانشناسی، سیاست ایران و جهان، تاریخ ایران، فلسفه، اقتصاد و دیگر کتاب‌هایی که در دانشگاه‌ها و اینجا و آنجا موجود بود، در دستور مطالعه قرار گرفت یا ترجمه شد. در واقع طی 3-2 سال، کلا افراد اولیه سازمان مجاهدین به فکر این هستند که ببینند دنیا چگونه است و ما چکار می‌توانیم بکنیم. مثلا فرض کنیم درباره مسائل بین‌المللی کتاب‌هایی که ریشه‌های عقب‌ماندگی را بیان کنند، استعمار چگونه است، سرمایه‌داری و استثمار، سوسیالیسم و تئوری‌های آن، کشورهای جهان سوم کدامند، نقش دین چیست و تفکراتی که در مورد دین وجود دارد، کدامند و استفاده از روزنامه‌ها و دیگر منابع خبری و تمام اینها مطالعه می‌شد. سال‌ها بعد توانستیم بگوییم ما از آنچه از این دریا می‌فهمیدیم به تعبیر مثنوی به گنجایش کوزه یک روزمان بود... همین جا بد نیست اشاره کنم که به نظر من سازمان مجاهدین از آغاز امر آخوندیسم و دستگاهی به نام روحانیت را قبول نداشت. درست است که بسیاری از روحانیون مانند منتظری تا رفسنجانی و از سال 50 به بعد، از مجاهدین حمایت می‌کردند و بعضی از طلاب مانند سیدمحمود دعایی سمپاتیزان آن بودند ولی آنان در سازمان و خط‌مشی سیاسی و اهداف آن تاثیری نداشتند. غالبا آنها از سازمان مجاهدین به این دلیل پشتیبانی می‌کردند که ادعا کنند در مبارزه با رژیم شاه تنها کمونیست‌ها (فدائیان) نیستند که عمل مسلحانه می‌کنند اما خود مجاهدین چنین درکی و منظوری نداشتند بلکه بارها از وحدت در میدان عمل با فدائیان سخن گفتند... غالب کتاب‌های سازمان نقل قول از بزرگان مارکسیسم در کنار آیات قرآن و نهج‌البلاغه دیده می‌شد. اینکه در سال 52 رژیم می‌گفت مارکسیست‌های اسلامی پربیراه نمی‌گفت، به خاطر اینکه ما تکه بریده‌هایی از مارکسیسم و تکه بریده‌هایی از اسلام را کنار هم می‌گذاشتیم. برای ما پیش بردن امر مبارزه اجتماعی و رها شدن از آن چیزی که ما آن را خلاف عدالت اجتماعی و خلاف انسانیت می‌دانستیم یعنی امپریالیسم، استعمار، استبداد و استثمار مهم بود. بنابراین به نظرمان راه‌های پیموده شده در چین، کوبا، شوروی و تجربه انقلاب اکتبر کاملا قابل مطالعه و آموزنده بود». 

در حقیقت ایدئولوژی سازمان از همان ابتدا یک ایدئولوژی التقاطی با گرایش شدید مارکسیست‌ها بود و حمایت دامنه‌دار هاشمی‌رفسنجانی از جریان مارکسیستی مجاهدین خلق ابهامات قابل تاملی را درباره پیشینه سیاسی او در اذهان تداعی می‌کند. به هر حال غیرقابل کتمان است که این التقاط مجاهدین خلق کاملا به نفع‏ ماتریالیسم دیالکتیک و ایدئولوژی مارکسیستی بوده است و از همان آغاز کار هر چند برخی از بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق به لحاظ اعتقادی مسلمان بودند اما رگه‌های مارکسیستی در اندیشه‌هایشان کاملا مشهود بود و در واقع بنیانگذاران اولیه سازمان تروریستی مجاهدین عمیقا و عملا معتقد بودند اسلام روش و علم مبارزه را ندارد و برای یادگیری علم مبارزه باید کتب مارکسیست‌ها مورد استفاده قرار گیرد. 

در همین راستا حنیف‌نژاد در سال‌های نخست تشکیل سازمان از مارکسیست کهنه‌کاری مانند بهمن بازرگانی دعوت می‌کند تا اصول مارکسیسم را به اعضا سازمان بیاموزد. باید گفت اساسا آنها عنوان مجاهدین خلق ایران را به تأسی از سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران که یک سازمان مارکسیست- لنینیستی بود برای خود انتخاب می‌کنند. شکی وجود ندارد که مجاهدین خلق از همان ابتدا دارای گرایشات غیرقابل انکاری به مارکسیت‌ها داشتند. 

جزوه درون‌سازمانی «شناخت» یکی از کتاب‌های مبنایی– اعتقادی مجاهدین اولیه است که از چند بخش متدولوژی، تکامل و راه انبیا تشکیل شده بود که جهت گرفتن مبحث تکامل از مارکسیسم و تکیه بر نظریه «تکامل انواع» داروین و... مبین التقاطی بودن مبانی اعتقادی این جریان منحرف را نشان می‌دهد. آنان به غلط می‌کوشیدند با نوشتن جزوه‌های «اقتصاد به زبان ساده»، «شناخت» و «امام حسین»، ایدئولوژی مذهبی اسلام و تشیع علوی را منطبق بر اصول علمی و جامعه‌شناسی مارکسیستی نشان دهند و همانند جریان ارتدادی بهائیت مکتب تشیع را بر مبنای آموزه‏های مارکسیستی یا همان ارتجاع سرخ معرفی کنند. 

اگرچه طیف حامی هاشمی‌رفسنجانی سعی دارد با تحریف تاریخ و محدود کردن ریشه‌های مارکسیستی مجاهدین به سال‌های بعد از 1354 درباره علل ارتباط هاشمی با سازمان تروریستی منافقین به تطهیر چهره ایشان حداقل از اتهام ساده‌اندیشی سیاسی بپردازند اما واضح است که درباره ریشه مارکسیستی منافقین از همان ابتدای تاسیس به قدری اسناد خدشه‌ناپذیری وجود دارد که هیچ راه گریزی باقی نمی‌گذارد. برای نمونه عزت‌الله سحابی که از قدیم‌الایام با وجود عدم عضویت در سازمان مجاهدین خلق همکاری مستمری با آنان داشته است درباره مبانی فکری و ایدئولوژیکی منافقین می‏گوید: «از سال 1350 احساس می‏کردم گرایش مجاهدین به طرف مارکسیسم شتاب گرفته ‏است. سعی داشتم آنها را روی خط توحیدی نگه دارم. از مجموعه 140 نفر زندانی سیاسی شیراز که برخی‏ عضو و برخی سمپات بودند، تنها 3 نفر با نام‏های منصور بازرگان، نبی معظمی و حبیب مکرم دوست مذهبی باقی ماندند که‏ آنها هم بعد از انقلاب کشته شدند».  

ادامه در قسمت دوم

سیروس محمودیان

منبع: پایگاه خبری بولتن نیوز 

در پی توهین تیمورعلی ‌عسکری مشاور پارلمانی مجمع تشخیص مصلحت نظام به علامه مصباح یزدی 

قابل توجه ورشکستگان سیاسی؛
توهین به علامه مصباح برای عموم زخم خوردگان آزاد است!
خیلی برایم سئوال بود که چگونه می شود این حجم عظیم تخریب و توهین به علامه مصباح یزدی بعنوان یکی از بزرگترین اندیشمندان و اساتید اخلاق حال حاضر کشور که بارها از سوی حضرت امام خامنه ای مدال افتخار علم و بصیرت و تقوا دریافت کرده است؛ صورت بگیرد اما هیچ مسئولی احساس وظیفه نکند تا با این هتاکان برخورد کند؟! راستی واقعا برخی مسئولین از این مسائل بی خبرند که برخورد نمی کند؟! باورم نمی شود چون ...

سرویس سیاسی بی باک؛ مهدی صاحبی: فقط کافی است که بگویی فلان مسئول سیاسی سبیلش فلان و مویش چنان است که بوی نازیبایی از آن استشمام شود؛ آنگاه خواهی دید که چگونه مسئول حقوقی آن بی جنبه سیاسی یا برخی نمک خوردهها وارد میدان می شوند و تو را به اتهام توهین و تخریب صریح و یا تلویحی به آن شخصیت بی جایگاه در دل مردم؛ چند ماهی به این مرجع قضایی و آن مرجع قضایی بکشانند و حسابی انرژیت را خالی کنند و اعصابت را به تارج ببرند تا صریحا بگویی نه تنها خودم بلکه ...

* علامه مصباح یزدی از سفر زیارتی مشهد مقدس برگشته بود و در حال تجدید وضو و آماده شدن برای دیدار با ولی امر مسلمین؛ حضرت امام خامنه ای بود که برای عرض ادب و زیارت قبولی خدمتشان مشرف شدم. حاج آقای روانبخش و یکی از جانبازان عزیز هم حضور داشتند. از فیلترینگ سایت پخش فیلم پایداری سخن به میان آورد. علامه مصباح نگاهی به من کرد و با تبسمی معنادار گفت: بی خیال آقا؛ اینها هیچ مهم نیست کارهایتان را با خدا ببندید که در هر صورت پیروز خواهید بود. خدا اجرتان بدهد. انشاء الله که همیشه پایدار باشید. اگر کارهایتان برای خدا باشد؛ همیشه پیروزید.
علامه مصباح یزدی که جفای خودیها در حق خود را زیاد دیده است؛ در ادامه فرمودند: از این مسائل هم زیاد ناراحت نشوید. خیلی بدبخت است کسی که کارهایش برای خدا نباشد. اگر انسان قدمهایش را برای خدا بر دارد در هر صورت برنده است.
تا کنون به زبان نیاورده ام و جایی هم به این صورت نگفته ام، اما باور کنید با این دست نوازش سخنان علامه؛ خستگی تمام ناملایمتی ها و جفاهایی که در حقمان صورت گرفته بود را فراموش کردم . با خود می گفتم ای کاش باز هم چوب بخوریم و مرهمش را از دو لب علامه بگیریم. بعد از دیدار خدا ا شکر کردم که حداقل یک کارمان مورد تائید و رضایت یار حقیقی و عمار اماممان بوده است. خدایا شکر همین یک قلم را از ما قبول بفرما! راستش برای برخی مسئولین هم خیلی دعا کردم که خدا به حق خدمات سابقشان از گناهان امروزشان بگذرد و بار دیگر دست آنان را دست نیروهای حقیقی انقلاب و جوانان محنت زده و رنج کشیده انقلابی ببینیم.

* خیلی برایم سئوال بود که چگونه می شود این حجم عظیم تخریب و توهین به علامه مصباح یزدی بعنوان یکی از بزرگترین اندیشمندان و اساتید اخلاق حال حاضر کشور که بارها از سوی حضرت امام خامنه ای مدال افتخار علم و بصیرت و تقوا دریافت کرده است؛ صورت بگیرد اما هیچ مسئولی احساس وظیفه نکند تا با این هتاکان برخورد کند؟! راستی واقعا برخی مسئولین از این مسائل بی خبرند که برخورد نمی کند؟! باورم نمی شود چون سیستم رصدشان بسیار پیشرفته تر از این حرفاست که بخواهی اینگونه به علم و تجهیزاتشان توهین کنی. همین چند وقت پیش بود که بخاطر یک نظر در لابه لای صدهها نظرات یک سایت؛ برای یکی از دوستان پرونده ای باز شد و بنده نیز از قبال این صنف مسائل کم دردسر نکشیده ام و پایم به خیلی جاها باز شد. ولی برایم بسیار جای سئوال دارد که وقتی خبرگزاری مهر می گوید اسامی منتشر کنندگان نامه هتاکانه به علامه مصباح را دارد؛ چرا کسی با آنها برخورد نمی کند و یا حداقل از آنان توضیح نمی خواهد؟ چرا کسی با علی مطهری بخاطر منافق خواندن بزرگان حوزه و انقلاب و اندیشمند بزرگی چون علامه مصباح یزدی برخورد نمی کند؟! چرا کسی با تیمور هاشمی هاشمی که بعد از خروج خود و دوستانشان از قافله انقلاب که منجر به طرد آنان از آغوش ملت گردید؛ خشم و عصبانیت خود را بر سر علامه مصباح یزدی بعنوان مطهری زمان خالی می کنند؛ برخورد نمی نماید تا اینگونه ازادانه هتاکی و توهین ننمایند؟! آیا خدایی نکرده مقام معظم رهبری در تشخیص و تبین مطهری زمان اشتباه کرده اند یا برای برخی مسئولین توهین به عمار انقلاب و مطهری زمان اهمیت و اولویت خاصی ندارد و تنها باید مواظب بود که به قبای فلان فرد سیاسی توهین نشود؟!

بگذریم؛ درد بسیار و گفتنش دردآور و زجرآور. زیاد زبانت هوس انشای قصه های صادقانه و آرمانگرایانه بکند؛ آنگاه علاوه بر زبانت، دسترسی به خودت هم امکانپذیر نخواهد بود. آنگاه تو هیچ عددی نیستی که کسی برایت قدمی بردارد تا اینکه نوشابه باز کنند. نه هنرپیشه سینما هستی که به هر بهانه ای بر روی سن بکشاننت و با پول بیت المال ازت تقدیر کنند و همه سالن برایت سوت و کف بزنند و نه جوجه فوتبالیست مملکتی که قرارداد میلیاردی باهات ببندند و آخرشم دوقورت نیمت باقی باشه. تازه خبرآنلاین هم نیستی که مجازات کمر شکن و سنگین 2 ساعت (!) فیلترینگ را متحمل شوی. بی خیال شو و البته خفه. مگر حالا چه شده است؟! به یک اندیشمند توهین کردند و او را خوارج خواندند اینکه نباید بهتان بربخورد! به امام(ره) و بهشتی و خیلی های دیگر هم توهین کردند. با عوعو چند ورشکسته سیاسی، امام(ره) کوچک شد یا "بهشتی" جهنمی؟ گذشته از این حرفها؛ اصلا به امثال تو چه ربطی دارد؛ مگر علامه بابات میشه که اینقدر عصبانی می شی؟!

* همین چند وقت پیش بود که با فرزند علامه مصباح نشسته بودم؛ موضوع همین توهین ها و تخریب ها پیش آمد. سئوال کردم؛ در شرایطی که کوچکترین نقد از برخی مسئولین با مجازاتهای سنگین برای نیروهای ارزشی همراه بوده؛ چرا کسی اینهمه تخریب و توهین علیه علامه مصباح را پیگیری حقوقی نمی کند؟! چرا اینقدر موسسه و دفتر علامه در این زمینه کوتاهی می کنند و اجازه می دهند برخی افراد معلوم الحال اینگونه آزادانه علیه وی دروغ و شایعه درست کنند و ایشان را تخریب نمایند؟

فرزند علامه در جوابم گفت: آیت الله مصباح خودشان اجازه پیگیری این مباحث را به اطرافیان نمی دهند. ایشان بارها سفارش کرده اند که اگر کسی بر علیه من چیزی گفت و یا توهینی کرد که تنها ضربه اش به من است؛ اقدامی نکنید و او را بخدا واگذار کنید اما اگر با حرفهایش قصد توهین و تخریب علیه اسلام و یا انقلاب را داشت؛ وظیفه همگان بر این است که با او برخورد کنند. البته اینکه چرا برخی مسئولین این موارد را پیگیری نمی کنند؛ باید از خودشان سئوال کنید.

این اظهارات فرزند علامه از طرفی برایم بسیار سنگین بود و از طرفی بسیار قابل تامل و نشاط آور که مرا مدتها به فکر انداخت. از منش برخی مسئولین خیلی ناراحت شدم. گفتم شخصیتی چون علامه مصباح یزدی با این جایگاه رفیع، توهین به خود را هیچ می داند و اجازه پیگیری حقوقی هم به اطرافیانش نمی دهد اما در قبال توهین به اسلام و انقلاب هیچ تسامحی نمی کند اما برخی مسئولین سیاسی مدعی ولایتمداری و اسلام دوستی براحتی می توان جلوی رویشان به اسلام و انقلاب توهین کرد و به تماشای نمایش سعه صدرشان (!) نشست اما در قبال نقد خود کوچکترین صبری پیشه نمی کنند و شاید میلیونها هزینه کنند تا آن منتقد را در راهروی مراکز قضایی و یا پشت میله های زندان بینند که دلشان آرام بگیرد! خداوند به آنها جنبه، اخلاص و روحیه خدمت دهد و به آنان توفیق دهد تا همانگونه که مولای متقیان گفته است؛ خود را در معرض نقد مردم قرار دهند و شرایط را به گونه ای بسازند تا هیچ کسی از نقد آنان لکنت زبان نگیرد و دستش نلرزد ولو اینکه منتقد بارها در اظهارات خود مرتکب خطا و اشتباه شود.

به هر حال بار دیگر شاهدیم که توهین به علامه مصباح یزدی از سوی برخی افراد و مجموعه های معلوم الحال در آستانه انتخابات آغاز گردیده است. آنان که تا کنون بارها بخاطر روشنگریها و بصیرت افزایی های مطهری زمان؛ دسیسه های خود را برملا شده دیده اند و روز به روز در نزد مردم منفورتر شده اند. تیمور هاشمی رفسنجانی یا همان مشاور پارلمانی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت و کاندیدای ناکام مجلس نهم با انتشار مطلبی زننده علامه مصباح یزدی را رهبر خوارج از قم معرفی کرد!

خبرنامه دانشجویان در این زمینه نوشت: تیمورعلی عسگری که کاندیدای ناکام مجلس نهم نیز هست با انتشار یادداشت خود در یک روزنامه نوظهور از سویی به تقدیس هاشمی رفسنجانی پرداخته و از سویی دیگر با آسمان ریسمان بافی به آیت الله مصباح یزدی اهانت می کند.

هرچند وی نامی از آیت الله مصباح یزدی نبرده است اما با تکرار تفکر "خطر استبداد عوام" که اول بار از سوی هاشمی رفسنجانی مطرح شد با طرح این نکته که "عامیان بی عقل و شعور مربوط به اردوگاه عوامی استبداد عوامی است که پذیرای حق و حقانیت نیست" می نویسد: در سال های اخیر و در مقطع التهاب سیاسی پیش آمده در کشور به وسیله سرحلقه های جریان تحجر و مخالفان تفکر امام خمینی بازسازی و به جریان افتاد؛ نفوذ فرهنگی آنان در حوزه و مراکز فرهنگی حساس دیگر، بسط پیدا نمود و طرح مطالبات دینی در شکل افراطی، التهابات اخیر را سبب شد.

گفتنی است این یادداشت تنها بخشی از پرونده تفصیلی روزنامه مذکور است که تحت عنوان "احیای خوارج" منتشر شده است.

جالب اینکه این نشریه نوظهور در پرونده خود به دفاع از ناطق نوری و هاشمی رفسنجانی و حتی فائزه هاشمی پرداخته و منتقدان آنان را تلویحا خوارجی دانسته که احیا شده اند.

عسگری که به نوعی از نزدیکان هاشمی رفسنجانی نیز محسوب می شود و هم اکنون به عنوان مشاور پارلمانی مجمع تشخیص مصلحت نظام در حال فعالیت است در وبلاگ خود مطالب بسیاری در مدح هاشمی نوشته است و در این مطلب نیز از وی با عنوان یار دیرین امام و همسنگر رهبری یاد می کند.

این اهانت آنجایی آشکارتر می شود که وی متذکر می شود: نوع رفتار و شکل موضع گیری حضرات انقلابی نما که خود را صاحب بصیرت دینی دائمی می دانند، ثابت کننده این مطلب است که آنها حسرت ولایت دوران شاه را در سر می پروانند!!

تیمورعلی عسگری در انتها می نویسد: [اینان] روزی احمدی نژاد را برای ایجاد التهاب و تخریب، مائده آسمانی معرفی می کنند و جهت پیروزی قهری و کامل او توصیه به دعا و روزه و نذری می کنند ... و روزی او را در دام جریان انحرافی دیده و اسیر سحر ساحران می دانند...

در بخشی دیگر از این یادداشت نویسنده حتی به مردم نیز تاخته و با یک خط کشی سیاسی که خود و جریان آقای هاشمی را جزو نخبگان فکری که مردم حرف آنها را بر نمی تابند بسیاری از آحاد مردم را استبداد زده افکار پوپولیستی خوانده و می گوید: مشکل اصلی نخبگان فکری(!) به ویژه در بین ملت های مذهبی این است که اندیشه عامه مردم عمق یافته و برخوردار از علم و آگاهی نیست و بسیاری از آحاد مردم به همین دلیل آماده پذیرش افکار سطحی، شعاری و پوپولیستی هستند و استدلال علمی را بر نمی تابد.

هتاکی به آیت الله مصباح یزدی در حالی صورت می‌گیرد که در زمان دوم خرداد و حاکمیت عناصر لیبرال بر جامعه نیز وی آماج توهین‌های اینچنینی از جانب رسانه‌های وابسته به سعید حجاریان بود.

دفاع جانانه آیت الله مصباح از چارچوب نظری انقلاب اسلامی در مقابل موج گسترده شبهات و حملات نظری به حریم انقلاب در دوره حاکمیت اصلاحات موجب شد رهبر معظم انقلاب از ایشان به عنوان "مطهری زمان" یاد کرده و از مجاهدت نظری ایشان در عرصه دفاع از حریم نظری گفتمان انقلاب اسلامی تجلیل کنند.

منبع: سایت عماریون 

آیت الله محمد خامنه ای: آقای هاشمی بهترین فرد برای سناریو دشمن در انتخابات 92 است.

آیت الله محمد خامنه ای در گفت و گو با خبرنگار فارس، در مورد سناریو دشمن برای انتخابات 92 بیان کرد: دشمنان جمهوری اسلامی ایران در سال 88 سنگ تمام گذاشتند و میرحسین موسوی را با دقت تمام و با عنایت به پشتیبانی آقای هاشمی و گروه‌های مخالف، برای هدف خود انتخاب کردند. اما دراین دوره مسلم است که از همان سناریو استفاده نخواهند کرد. حاصل جمع نظرات و کارشناسی‌های طراحان و اتاق فکر آمریکا و مشاوران داخلی آنها که سردمداران فتنه سال 88 بودند همه بر روی هم به نظر می‌رسد که به سناریو جدیدی منتهی شده است.

ایشان در توظیح این طرح فرمود: در این طرح:

1- سعی شده شخصی را مطرح کنند که امکان بیشتری برای شرکت و گردآوری رأی داشته باشد و از منظر فکری نزدیکی بیشتری با آن ها داشته باشد. آن طور که از شواهد برمی آید،احتمالاً آقای هاشمی رفسنجانی بهترین فرد برای این برنامه است و فرقی نمی‌کند که وی از عمق این توطئه آگاه باشد یا نباشد.

مطابق این طرح، شرکت فرد مورد نظر در انتخابات، باید با چراغ خاموش و بین القاء احتمال شرکت و عدم شرکت و مشروط به احساس وظیفه شرعی و نبود افراد صالح و تردیدهایی مانند اینها باشد و مثل بعضی از فیلم‌های هالیوودی تا لحظات آخر فیلم، اصل ماجرا برای کسی معلوم نشود.

2- اساس طرح بر این قرار گرفته که سناریو آنها با مقاومت ملت و حزب‌الله روبه‌رو نشود. بنابراین با ظرافت تمام سعی می‌شود که حزب‌الله را دور بزند و با آن اصطکاکی نداشته باشد و در شعار و گفتار و رفتار مجریان طرح، چیزی که موجب هوشیاری و حساسیت ملت و مسئولین عالی شود ابراز نگردد.

3- سعی شود به جای مقابله با گروه‌های طرفدار انقلاب، از برخی افراد معروف و نسبتاً خوشنام جامعه – که به دلیل نمک‌پروردگی یا سادگی و خوش‌باوری و دلایلی مانند اینها میل باطنی به شخص آقای هاشمی دارند – برای تبلیغ به نفع او استفاده شود. این افراد ممکن است بازاری یا روحانی یا تکنوکرات‌ یا حتی از حواشی اصولگرایان و معروف به اصولگرایی و طرفداری از ولایت فقیه و پیروی از مقام رهبری باشند که در واقع همان روش استفاده از نیروی طرف مخالف به ضرر خود اوست.

وی با بیان این که این راه و روش بسیار کم هزینه و مؤثرتر از حمله و ضربه از بیرون می باشد افزود: آمریکایی که در هیچ یک از جنگ‌های خود از ویتنام تا عراق و افغانستان پیروز واقعی نبوده، اگر بتواند طرح دقیق خود را درباره انتخابات 92 ایران به خوبی اجرا کند و شخص مورد نظر خود را به سریر قدرت بنشاند، اولین پیروزی خود را در قرن اخیر به دست آورده و نه فقط انقلاب اسلامی ایران را مضمحل و منکوب و بر آن به طور کامل دست پیدا می‌کند و حتی بر همه انقلاب اسلامی و غیر اسلامی و حتی در کشورهای جنوب آمریکا هم غلبه کرده و بسط همه را جمع خواهد کرد.

ایشان در ادامه فرمودند: اما به نظر دشمنان- فارغ از این که شخص مورد نظر مطلع باشد یا نباشد – دلایل اولویت آقای هاشمی برای این منظور، یکی، سابقه طولانی اعتقاد او به ایجاد رابطه با‌ آمریکا و اظهارات علنی اوست. دوم، داشتن موقعیت اداری و سیاسی در حال حاضر و احتمال غلبه بر سدّ شورای نگهبان است. سوم، تبلیغات وسیع اطرافیان مبنی بر سوابق پیش از انقلاب و سمت‌های سیاسی تا پیش از فتنه سال 88 است. چهارم، اعتماد بر حفظ مواضع قبلی و حمایت وی از فتنه‌گران 88 و برائت نجستن و عدم استتابه و استبراء از آنها علی‌رغم برخی کلمات دو پهلو و نعل وارونه است. پنجم، ریشه داشتن در برخی از نهادها و اقشار از هر قبیل و هر طایفه و آمادگی سازمان و حفظ روابط بین‌المللی با برخی از شیوخ عرب و همسایه.

منبع: خبرگزاری فارس

صلح و سازش و صفا با شیاطین 
 اسرائیل و آمریکا دوتا داداشن، برادران بند ناف
 اسرائیل، دادش کوچیکه، شرور و خونخواره
 ممکنه حمله کنه
 پاچه مارو هم بگیره
ترسناکه
بمب داره
قساوت داره
همه دنیارو داره
اما یه چیز نداره
فقط خدا رو نداره همین!
داداش بزرگه چند وقته پشت در مقاومت مونده، نمیتونه بیاد تو
این داداش بزرگه قلدره یه روز میاد تو
پس بهتره دلش به دست بیاریم
باهاش کنار بیاییم
پس با اسرائیل سر جنگ نداریم
با هولوکاست هم مشکلی نداریم همین!
پس درود بر سازش!
درود بر سازشکاران!

حاشیه کتاب رهبر بر کتاب لشکر خوبان!
معرفی و حواشی کتاب لشکر خوبان شاید همه‌ی اینها دست به دست هم داد تا رهبر انقلاب در حاشیه یکی از دیدارهای‌شان بفرمایند:
این کتاب “لشکرخوبان” پر است از اعجاب و عظمت ناگفته‌ی رزمندگان غواص و اطلاعات عملیات جنگ. در ایامی که این کتاب را می‌خواندم بارها و بارها متاثر شدم. آن روز که به طبقه دوم سینما قدس تبریز رفت، نمی‌‌دانست زندگی‌اش در آستانه یک تقدیر بزرگ قرار گرفته است. بسته‌‌ای که از دفتر ادبیات و هنر مقاومت آذربایجان تحویل گرفت چند نوار کاست شصت دقیقه‌ای بود. معصومه سپهری که آن وقت‌ها هر چیزی را به سادگی نمی‌پذیرفت، هرگز فکر نمی‌کرد آن نوارها مسیر زندگی‌اش را تغییر بدهد. اهل کتاب و شعر بود و به خاطر همین شعرها وارد فضاهای روشنفکری شده بود.
سال 73 بود که ‌به اشارت‌های مربی مورد علاقه‌اش در کانون پرورش فکری، برای پیاده کردن چند نوار خاطره تمایل نشان داد. کاری که فکر می‌کرد موقتی‌ست و به تجربه کردنش می‌ارزد. می‌شنید و جلوی هر خاطره‌ای که از انقلاب اسلامی و جنگ می‌شنید یک علامت سوال می‌گذاشت. او آنقدر سوال داشت که همان سال‌ها رشته‌ی فلسفه را برای تحصیل انتخاب کرد و آنقدر کلمه در دست و بالش پیدا می‌شد که یک پیاده‌کننده‌ی نوار باقی نماند.پیاده‌سازی که تمام شد، سپهری متن‌های شسته و رفته‌ای تحویل داد، طوری که مسئول وقت دفتر ادبیات و هنر مقاومت تبریز، سید قاسم ناظمی به خود او پیشنهاد نگارش “کتاب خاطرات مهدیقلی رضایی” را داد. او با شوقی غریب کار را پذیرفت. می‌خواست دنیای تازه‌ای را بشناسد. دانشجوی فلسفه، کار بزرگی را پذیرفته بود، اما هنوز شک و تردیدهایش در مورد چیزهایی که شنیده بود، برطرف نشده بود. مدام فکر می‌کرد چطور چیزی را که نه دیده و نه کاملا باور کرده، می‌تواند روی کاغذ بنشاند؟!
چندین ماه گذشت. او بین کتاب‌های فلسفه و شعر، خاطرات جنگ یک بسیجی و سوالاتش از دین و دنیا متحیر بود… خانم سپهری با بسیج دانشگاه تبریز به اردوی از دانشگاه تا دانشگاه رفت. برخورد خوب مسئولان اردو که خود از رزمندگان و فرماندهان بودند و به سوالات او به دقت جواب می‌دادند، بکر بودن برخی مناطق و خاطرات و وصیتنامه شهید مهدی باکری او را به حال و هوای دیگری برده بود. اتفاق دیگری افتاد؛ در اردو دفتر خاطرات شهیدی به دستش رسید که پازل خاطرات مهدیقلی رضایی را کامل‌تر کرد. بهار 75 بعد از اردوی جنوب، نگارش کتاب را آغاز کرد. کتابی که با همه وجود می‌خواست آن را کامل و زیبا بنویسد، این را حق شهدا می‌دانست. از آن جا بود که همراهی‌اش با راوی خاطرات که هنوز او را ندیده بود، آغاز شد. ماجرا از اعزام مخفیانه یک نوجوان تبریزی به جبهه آغاز می‌شود. بعد از حضور در عملیات فتح‌المبین و مسلم‌بن عقیل، مهدیقلی رضایی با یک اتفاق ساده وارد واحد اطلاعات لشکر 31 عاشورا می‌شود. از اینجاست‌ که پرده از کار نیروهای اطلاعات در بخشی از جنگ کنار می‌رود و شرحی از شناسایی‌ها و جزییات نابی از عملیات‌های والفجر مقدماتی، بدر، والفجر 8، کربلای 4، کربلای 5، بیت المقدس 2 و 3 و مرصاد بر کاغذ می‌نشیند.
کتاب از بیست و هفت فصل تشکیل می‌شود که به ترتیب زمانی چیده شده‌اند. روایت از تبریز شروع می‌شود. قرار است نویسنده، حس و حال و دیده‌های کسی را به بند کلمات بکشد که با 70 ماه حضور در جبهه، جانباز هفتاد درصد است. مهدیقلی رضایی یکی از هزاران رزمنده‌‌ای‌ست که در شانزده سالگی به زور دست‌کاری شناسنامه راهی جبهه می‌شود و آنجا به معنی کامل کلمه بزرگ می‌شود. به عنوان یکی از نیروهای اطلاعات، حضور موثر و کار مهم و طاقت فرسای نیروهای واحد اطلاعات را در مراحلی که شاهد بوده، باز ‌می‌گوید، از خاطرات ناب سردار لشکر عاشورا شهید مهدی باکری و ده‌ها شهید دیگر. سپهری برای نوشتن این کار سنگین 4 سال با راوی همراه می‌شود. آن سال‌ها هر دو دانشجوی فلسفه بودند، کار مداوم پیش نمی‌رفت. گاهی حال خوب نوشتن به خاطر برخی مسائل کم می‌شد و گاهی سنگینی حس یک خاطره، روزها نویسنده‌ی جوان را در خود نگه می‌داشت و گاهی بیماری راوی در ادامه مجروحیت‌های جنگ… ‌
“لشکرخوبان” اسمی بود که سیدقاسم ناظمی پیشنهاد داد. این کامل‌ترین اسمی بود که فکر کردند می‌توانند برای آن کتاب بگذارند. لشکر خوبان روایتی داستانی از حوادثی بزرگ بود که راوی‌اش، مهدیقلی رضایی در آن از بیش از چهار صد همرزمش یاد کرده بود که اغلب آنها به قافله شهدا پیوسته بودند. خاطرات رضایی و قلم سپهری بدون رودروایستی «جنگی که بود» را به تصویر کشیدند. علاوه بر جزییات فراوان شناسایی‌ها، آموزش‌ها و عملیات‌ها، شوخی‌ها، اشتباهات، انتقادات صریح از تغییر روحیه‌ها در اواخر جنگ گفته شده است. مثلا این لحظه یکی از مجروحیت‌های مهدیقلی رضایی درکتاب است: «لحظه‌های بیکاری در منطقه هلالی قامیش در قرارگاه تاکتیکی گاهی با برف‌بازی و سرخوردن روی پستی بلندی‌های اطراف مقر پر می‌شد. نشاط و سر و صدای بچه‌ها در برف‌بازی، همه را برای تماشا هم که شده از سنگرها بیرون می‌کشید.
 آن روز من هم در حالی که اورکتم را روی دوشم انداخته و جلوی سنگر ایستاده بودم، بچه‌ها را که محوطه قرارگاه را پر از گلوله‌های برفی کرده بودند، نگاه کردم. بچه‌ها حتی به تماشاچی‌ها هم رحم نمی‌کردند و به این ترتیب، همه ناخودآگاه وارد این بازی برفی شده بودند. جلوی سنگر دست به کمر ایستاده بودم که ناگهان چیز سفتی به سینه‌ام خورد! خیلی دردم آمد. دستم را روی سینه گذاشتم و داد زدم: «بی انصافا، چرا به این محکمی می‌زنین؟» بازی متوقف شد. والله، ما فقط به تو یکی گلوله برفی ننداختیم …. این جواب مشترک بچه‌ها بود. یکی دو نفر که کنارم بودند نیز پرتاب گلوله برفی به سوی مرا انکار کردند اما سینه‌ام همچنان درد می‌کرد و من تازه متوجه شدم چیزی گرم دارد به دستم می‌خورد. نگاه کردم و خون را دیدم که از لای انگشت‌هایم بیرون می‌زد. یعنی چی؟!… همه دور مرا گرفتند.
کریم عظیمی و اکبر ترمان لباسم را بالا زدند و ازچیزی که دیدیم، همه به خنده افتادیم. گلوله‌ای بعد از سوراخ کردن آنچه در جیبم داشتم، وارد سینه‌ام شده و همانجا نشسته بود!…» نویسنده کتاب هنگام نگارش کتاب از روی نقشه‌های موجود به کلیات مناطق و عملیات‌ها آشنا می‌شد و سپس در نقشه‌ها و توضیحات ریزی که از راوی در قبال سوالاتش می‌گرفت، چنان توجیه می‌شد، گویی در آن زمان و زمین به سر می‌برد. همین هم دلیلی برای نگارش متنی جزئی‌نگر و دقیق از جنگ شد. او در همه شرایط دنبال کشف حالات و مسائل انسانی رزمندگان بود. در همین راستا بود که اوراق درخشانی از احوال رزمندگان غواص که در همه جنگ الگوی شجاعت و ایمان بودند، خلق شد. زندگی گروهی از زبده‌ترین نیروهای جنگ یعنی بچه‌های اطلاعات اگر برای مخاطب جوان نسل بعد از جنگ قابل تصور است، شاید به خاطر این است که نویسنده کتاب هم نه تنها جنگ را ندیده بود بلکه صدها سوال و انتقاد داشت که جواب‌شان را یک یک می‌گرفت و می‌نوشت. سپهری در فاصله سال‌های 75 تا 79 که کتاب را می‌نوشت هیچ راهنمایی برای نگارش خاطرات یک رزمنده نداشت. به تنها چیزی که فکر می‌کرد این بود که آیا کلمه‌هایش و زبانی که برای روایت برگزیده، این قدرت را دارند تا حق مطلب را ادا کنند و آیینه‌ای برابر آن روزها بگذارند؟ روزهای بسیار زیادی به طرح سوالات و رسم نقشه و توضیح عکس و … می‌گذشت. همسر و بچه‌های خردسال آقای رضایی آن ایام به حضور سپهری در خانه‌شان عادت کرده بودند. خوشبختانه مهدیقلی رضایی آن قدر ذهن آماده و حافظه قوی داشت که خاطرات را با جزئیات دقیق و بیانی رسا توصیف نماید و سوالی را بی‌جواب نگذارد.
گاهی توصیف‌هایش شاعرانه هم می‌شد و همین دست نویسنده را در توصیف طبیعت و روحیات راوی در کتاب باز می‌گذاشت. سپهری همه اوراق دست‌نویس را در مراحل مختلف به دست راوی می‌رساند و تایید او را می‌گرفت تا ماحصل کار درست و کامل باشد. به این ترتیب یکی از بچه‌های اطلاعات جنگ که «نگفتند بگید!» و «گفتند نگید!» شگرد ثابت‌شان بود، قسمت عمده‌ای از ناگفته‌ها را تا جایی که می‌توانست بازگفت؛ تا پیام رشادت و مظلومیت دوستان شهیدش را به مقصد برساند. ‌ نگارش کتاب سال هفتاد و نه تمام شد اما تا رنگ چاپ به خود بگیرد، چهار سال طول کشید. سوره مهر در سال 84 کتاب را چاپ کرد. علیرغم موفقیت کتاب در دهمین دوره کتاب سال دفاع مقدس (سال 85) و برگزیده شدنش در بخش خاطرات شفاهی تا چاپ دوم چهار سال دیگر طول کشید. در این مدت هم راوی و نویسنده و هم دوستان راوی که کتاب را خوانده و نظرات‌شان را دریغ نکرده بودند، اصلاحاتی اعمال کرده و کتاب را کامل‌تر کردند که این نسخه در چاپ چهارم منتشر شد.
اما چاپ کتاب آن اتفاق بزرگ زندگی معصومه سپهری نبود. حتی برگزیده شدن “لشکر خوبان” در جشنواره ربع قرن کتاب دفاع مقدس (مهر 88) هم آن اتفاق بزرگ نبود. اتفاق بزرگ این بود که نویسنده “لشکر خوبان” قبل از پایان نگارش کتاب به خواستگاری یکی از خوبان لشکر عاشورا پاسخ مثبت داده بود؛ یکی از بسیجیانی که از غواصان کربلای 4 و 5 بود و آخرین گام‌هایش را بر خاک شلمچه گذاشته بود. راوی کتاب می‌گوید: «خانم سپهری از من مشورت خواست. من سختی زندگی با همرزم قطع نخاعی‌ام را توضیح دادم. او مدتی بعد گفت جنگ آزمایش شما بود، این هم آزمایش من…» شاید همه‌ی اینها ـ و خیلی بیشتر از این‌ها ـ دست به دست هم داد تا رهبر انقلاب در حاشیه یکی از دیدارهای‌شان بفرمایند: «این کتاب “لشکرخوبان” پر است از اعجاب و عظمت ناگفته‌ی رزمندگان غواص و اطلاعات عملیات جنگ. در ایامی که این کتاب را می‌خواندم بارها و بارها متاثر شدم.» مهدی قلی رضایی همچنان آدم رازآمیزی است. از کتابش که پرسیدیم با لحن مردانه‌ی بی‌لرزشی گفت: «ما وسیله بودیم. همه این‌ها کار شهدا بود.»
منبع: ketabestaan.ir