سلام. ممنون. هيچ چيز و هيچ کس کامل و بي عيب و نقص نيست. قطعا مطالب بنده نقاط ضعف و اشکالاتي داره. خوب ميشد اگه ديگاه علميتونو مي فرمودين تا استفاده کرده و معايبم اصلاح کنم. منتظر ديدگاه و نقطه نظرات بيشتر و مطالب علمي شما هستم.

سلام. به نظرم سوئ تفاهم شده براتون.بنده فکر نکنم چيز بدي گفته بشام که شما ناراحت شدين. لطفا شما هم از کوره در نريد. پاسخ قبلي بنده اگه جاييش تند به نظر شما رسيده قصدي در کار نبوده( چيزي به نظرم نرسيد که توهين آميز باشه حالا اگه فکر ميکنيد بنده مطلبي رو تند گفتم پوزش ميخوام قصدم اين نبوده) تذکر و نقد بنده صرفا درباره شيوه بحث شما بود. روش بحث شما در محور ثابتي قرار نداشت و بعضي جاها موضوع بحث به جايي کشيده ميشد که موضوع ربط نداشت ولي شما بحث به اون سمت بردين. بنده به دنبال پاسخ شبه هاي درباره حق تقدم در موضوعات اجتماعي بود شما موضوع خانواده رو مطرح کردين. اين ها دوتا موضوع کاملا متفاوت هستن. بنده فقط قصدم تذکر بود و الا شما هر چقدر هم بحث کنيد( البته با ادب و منطق که البته شما چنين روشي داشتين و الا با شما بحث نميکردم)بنده نه ناراحت ميشم و نه از کوره در ميرم چون وظيف خودم ميدونم با صبر و حوصله(با وجود مشغله زيادي که دارم) پاسخ شمارو منطقي و با اخلاق بدم. بازهم منتظر ديدگاه شما هستم و برام هم مهمه موفق باشيد

بنده اين کتاب چند ساله دارم و خوندم. ايشون گرايشات عرفاني و فلسفيشون برخي اوقات بر نگاه قرانيشون غلبه پيدا کرده. لذا ديدگاه ايشون تو اين کتاب نميتونه به تنهايي دليل متقني باشه درباره بحث بنده. مرحوم علامه که استاد ايشون هستن نظرشونو دراينباره براتون گذاشتم اگر امر داير باشه بر انتخاب يکي از اين دو بنده در اين مورد نظر علامه رو ترجيح ميدم چون با قرآن و سنت اهل بتي عصمت نزديکتره.

سلام. خانم محترم. نميدانم شما چرا خلط بحث ميکنيد! بنده کجاي صحبتم درباره خانواده بود؟ ظاهرا فراموش کردين اصل بحث بنده سر چي بود. دوباره مطالب قبلي بنده و پست بنده رو بخونيد. چون ميترسم بنده بحث ادامه بدم شما دوباره بريد سراغ موضوعي که ارتباطي به بحث بنده نداشت. بنده درباره واگذاري مسئوليتهاي اجتماعي کلان و آنچه که لازمه روحيه مردانه هست بحث کردم نه درباره جايگاه و نقش زن در خانواده. و پاسخ حضرت علامه هم به نظرم کفايت ميکرد ولي چرا پافشاري ميکنيد نميدانم! بنده ادله خودم را اوردم و حالا شما بفرماييد.به قول خودتان وقتي اولويت و تقدم در امور خانواده را با زنان ميدانيد اين چه ارتباطي به حضور بي حساب و کتاب و خارج از عرف و شرع زنان در همه امور اجتماعي دارد؟ اشغال همه فرصتهاي شغلي يعني خانه نشين شدن و فساد مردان و جوانان، از هم پاشيدن کانون خانواده و رواج مفاسد اجتماعي و بي حيايي در جامعه

سلام. طبق عمومات آيات قرآني مثل: لا يکلف الله نفسا الا وسعها...چرا خداوند اينهمه در خلقت تفاوت قائل شده است؟ يکي را(زن) در اوج احساسات و ظرافت و لطافت روحي و جسمي و يکي را در اوج عقلانيت( البته مقصود اين استکه هر دو عاقلند اما در يکي تصميمها و رفتار با غلبه و بر اساس احساسات و در ديگري با غلبه عقل) در خلقت بنده نيز اين امر وجود دارد و در پاشنه پا با چشم انسان همين تفاوت فاحش وجود دارد. آيا مي توان از چشم همان چيزي را توقع داشت که از پاشنه پا داريم؟ آيا ما حق داريم به خداوند اعتراض کنيم که چرا يکي را در پايين ترين درجه و يکي را در بالاترين درجه قرار دادي؟ آيا هر دو در يک نظام احسن با دو ويژگي متفاوت خدمت نميکنند؟ چرا شما اين اعتراض را آنجا نمي کنيد؟ آيا اين ما هستيم که مسئوليت ها را تقسيم کرده ايم يا خود خداوند چنين خواسته؟ بنا بر حکمت الهي در عالم خلقت هر انساني و حتي هر موجود زنده اي خلقت متفاوتي دارد يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ ...خداوند متعال تصريح ميفرمايند که ما بندگان خود را متفاوت خلق کرديم حتي در فرهنگ و زبان و ادبيات و اين تفاوت حتي انبياء الهي وجود دارد: تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ..حال سوال بنده از حضرتعالي اين است آيا اين تفاوت فقط در خلقت است؟ قطعا نه؟ تفاوت مي تواند در همه ابعاد زندگي و هستي باشد و از همه بالاتر مسئوليت هاي اجتماعي که انبياء الهي به بالاترين مراتب آن دست يافته اند. آيا اينکه از ميان زنان نبي انتخاب نشده بهترين دليل نيست که در قاموس خلقت زن جايگاه و نقش ديگري دارد؟ قرار نيست قرآن متسقيما بگويد: چه کسي مقدم است.( هرچند از عموم آيات اين امر استنباط مي شود) از طرفي به اعتقاد بنده مسئوليت اجتماعي و تقدم در آن حق نيست تا بر سرش دعوا کنيم که حق با کيست. اين وظيفه و تکليف است نه حق و حکمت الهي اقتضا ميکند تکليف را بر اساس ظرفيتها و استعدادها و قالبيتها و توانائيهاي مکلفين واگذار شود.

سلام. ممنون که وقت گذاشتيد. مرحوم علامه ذيل تفسير آيه فوق مي فرمايند:پس زن در اسلام داراى شخصيتى است مساوى با شخصيت مرد، و مانند او در اراده و خواسته‏اش، و عملش از هر جهت آزاد است و وضع او هيچ تفاوتى با مرد ندارد، مگر در آنچه كه مربوط به وضع خلقتى او است، و روحيه خاص به خود او، آن را اقتضا مى‏كند كه در اينگونه امور البته وضعش با وضع مرد مختلف است، زندگى زن زندگى احساسى و از مرد زندگى‏تعقلى است، و به همين جهت اسلام از ثروت روى زمين دو ثلث را در اختيار مرد قرار داد، تا در دنيا، تدبير تعقل ما فوق تدبير احساس و عاطفه قرار گيرد، و نواقصى كه در كار زن و تدبير احساسيش رخ مى‏دهد،- چون مداخلات زن در مرحله تصرف بيش از مرد است- بوسيله نيروى تعقل مرد جبران گردد.و نيز اگر اطاعت از شوهر...بر زن واجب كرده، اين معنا را با صداق- مهريه- جبران و تلاقى كرد.و اگر قضا و حكومت و رزمندگى در جنگها را بر زنان تحريم كرد (كه اساس اينگونه امور بر نيروى تعقل است نه احساس) اين معنا را با يك تكليف ديگر كه بر مردان كرد جبران نمود، و آن اين است كه بر مردان واجب كرد از زنان حمايت و از حريم آنان دفاع كنند، و نيز بار سنگين كسب و كار و طلب رزق و پرداخت هزينه زندگى خود و فرزندان و پدر و مادر را از دوش آنان بينداخت، و علاوه بر اين پرداخت حق حضانت را- البته در صورتى كه زن داوطلب آن باشد به گردن مرد افكند، علاوه بر اين تمامى اين احكام را با دستوراتى ديگر كه به زنان داده تعديل كرد، از قبيل اينكه زنان خود را به غير محارم نشان ندهند و حتى الامكان با مردان مخالطت نكنند، و به تدبير امور منزل و تربيت اولاد بپردازند. و اگر كسى بخواهد روشن‏تر ارزش اين احكام را بدست آورد، و روشن‏تر بفهمد كه چرا اسلام زنان را از مداخله در امور اجتماعى از قبيل دفاع و قضا و حكومت منع كرد، بايد نتائج تلخ و ناگوارى را كه ساير مجتمعات بشرى از مداخلات بى‏جاى زنان مى‏چشند در نظر بگيرد. در اسلام زمام عاطفه و احساس بدست زن- و زمام تعقل و تفكر بدست مرد سپرده شده، و در جوامع بشرى عصر حاضر در اثر غلبه احساس بر تعقل كار را وارونه كردند. ترجمه تفسير الميزان، ج‏4، ص: 363پاسخ دوم:عرض بنده از اين عبارت مرحوم حضرت علامه هست که مي فرمايد: ...روشن‏تر بفهمد كه چرا اسلام زنان را از مداخله در امور اجتماعى از قبيل دفاع و قضا و حكومت منع كرد...

سلام. با تشکر از اينکه با صبر و متانت و حوصله متن انتقادي بنده رو خوندين. اما نميدونم اشکال از کجاست که دوستان مخاطب در خوندن مطالب عجله زيادي به خرج ميدن و با دقت نميخون. يا اينکه بندنه نتونستم عرضم خوب برسونم. به قول معروف اول بايد ببينيم سر چه کسي رو مي تراشيم بعد بريم سراغ بحث. اولا: وقتي شما ادعا ميکنيد جايي از عرايض بنده غلط هست بايد به موارد اشاره کنيد در غير اينصورت از ارزش ادعاي شما کاسته ميشه هر ادعايي بايد مستدل و مستند باشه. کجاي مطالب ايراد داشت بفرماييد. دوما: ايني که شما فرموديد مبني بر محبت و احترام به فرزندان دختر( که بنده صد در صد قبولش دارم و بلکه بيشتر) يه چيزي هست و ايني که بنده گفتم يه چيز ديگه هستش. آموزه ها و دستورهاي اسلام عزيز و به چند بخش بايد تقسيم کرد 1. آموزه هاي مربوط به روابط فردي و انساني 2. آموزه ها و قوانين مربوط به امور خانواده 3. اموزه ها و قوانين اجتماعي. اون چيزي که شما فرمودين مربوط به دو بخش اول. بحث بنده مربوط به بخش دومه. شرع مقدس اسلام در تقسيم وظايف و مسئوليتها براي هر کدام از زن و مرد مسئوليتي تعيين کرده. رسالت مرد اداره امور خانواده( با رعايت حقوق افراد خانواده و احترام به ديگران) يعني سرپرستي و مديريت آن و اداره امور جامعه را به مردان سپرده( البته امور کلان و مديريتي و مواردي که بيشتر نيازمند به کار گيري عقلانيت است و نه احساس) اين موارد ادعاي بنده نيست و در متن هم اشاره کردم که قرآن و روايات و علماي بزرگ اسلام و فقها و دانشمندان ديني نيز آن را پذيرفته اند

سلام. خانوم محترم هر چي هم شما گفتين محترم! گفتين و نگفتين کجاي حرف بنده اشتباه بود؟ چيزهايي که خوندين مبتني بر آيات قرآن بود و چيزي بيشتر از اون نياوردم اگه استدالي دارين لطف کنيد مبتني بر دستورات شرع باشه. گفتين حضرت زهرا(عليها سلام) اما از سيره عملي حضرتش چيزي نگفتين و اينکه عملکرد ايشون در برابر شرع مقدس اسلام چيزي جز تسليم و اطاعت نبوده. وقتي ايشون ازدواج ميکنن و پيامبر در تقسيم وظايف خانه داري رو به ايشون محول ميکنن حضرت بسيار خوشحال ميشن از اينکه مسئوليت سنگين اجتماعي و برخورد با نامحرم به ايشون واگذار نکردن خوشحال ميشن. ايشون در برابر همسرشان حضرت علي عليه السلام بسيار فروتن و مطيع بودن و اينو روش و سيره اي براي ساير زنان قرار دادن. ايشون بدون رضايت همسرشان هيچ کاري نميکردن( با اينکه دختر پيامبر بودن) ايشون مي فرمايند: بهترين چيز براي زن آن است که مردم نامحرمي او را نبيند و (بالعکس) و...شما يک کلمه از بيارين که گفته باشن زنها مقدمترند يا زنها برترند فقط يک کلمه. اما اينکه گفتين حضرت زهرا برتر از همه مردان و زنان عالمند درون شکي نيست. اما اگه يادداشت بنده رو درست ميخوندين تقدم و اولويتي که قرآن درش ازش صحبت کرده به معني فضيلت و برتري جنسيتي يا امتيازي جبري و خدا دادي نيست. فضيلت حضرت در امور اخلاقي و معنوي و همچنين چون خلقت حضرت از وجود پاک و بهشتي و نبوت سرچشمه گرفته و خلقت روحيشون خلقت بهشتي و نوري هست مقايسه شما بي معنا ميشه. پنج تن آل عبا خلقتشون بهشتي و نوري است و پيامبر به ايشون هوراءالانسيه يعني هوريه انسي خطاب ميکردن. اما فضيلت و برتري ايماني و روحاني و اخلاقي دليل بر اين نيست که ايشون خودشونو در مسئوليتهاي اجتماعي مقدمتر بر حضرت علي بدونن. قانون خدا براي همه مساويست و برخلاف شما و برخي زنان و دختران محترم که تحت تاثير القاءات آموزه هاي غربي قرار دارين ايشون تحت تاثير آموزه هاي اسلامي بودن و مطيع امر خدا بودن.