بسم الله الرحمن الرحیم

اولین باری که خلفا به نام خود سکه زدند فکر نمی‌کردند که وقتی سرنوشت خود را به سیم و زر بی اعتبار دنیا پیوند می‌زنند، دوران طلایی سکه‌های بخت و اقبالشان هم به زودی پشت تلی از فتنه و بلا  غروب خواهد کرد.   
اگر سکه‌های طلا، قایق نجات بخش مطمئنی از دریای پر تلاطم زندگی دنیا بود امروز باید نام قارون و فروعون را در جایگاه دائمی اولین و آخرین کتاب رکورد داران پول و سکه ثبت می‌کردند، بلکه بالاتر امروز باید متراژ ساحل خوشبختی‌شان به وسعت کل جهان ارزیابی می‌شد.      
 اگر کشتی نجات دنیا با لنگرهایی از طلای 24 عیار بیمه شده بود، امروز قارون و فرعون را باید مالک تخت عزت و سلطنت دنیا می‌دیدیم نه زمین‌گیر خاک ذلت!
پس چه بر سرمان آمده که فکر می‌کنیم ارزش و اعتبار انسانها را باید با سکه طلا سنجید؟
چرا سرنوشت جوانانمان را به وزن سکه‌های طلا گره زده‌ایم و آنقدر این بها را سنگین کرده‌ایم که با هر موجی که از اقتصاد وال استریت و بنگاههای اقتصادی غرب بلند میشود این لنگر سنگین طلاهای خوش بختی جوانانمان اولین و آخرین قربانی این سقوط است. ما نیز تماشاچی لحظه به لحظه غرق شدن تایتانیک پر تجمل آداب زندگی مدرن و پوچ  به اعماق دریای بی بازگشت اسارت زندان و دادگاهها و حکم جلب و قسط و وام‌های ربوی و غیر ربوی هستیم!        
گاهی کوههای یخ مشکلات را چنان ساخته‌ایم که آن را هیچ تدبیری نیست. آنقدر که بزگترین قهرمانان دنیا یارای مقاومت نیست و راهی فلاکت و بدبختی ندارند.
باور نمی‌کنید؟ ساعتی وقت بگذارید سری به دادگاههای و دادسراها و زندانهای کشور بزنید و غرق شدگان بی‌شمار اوج حماقت بشر را ببینید!   
چرا حماقت؟ آنقدر پایین آمده‌ایم که حاضریم فرزندانمان سالها در گوشه زندان برای فرسایش تدریجی و مرگ لحظات جوانی خود اشک حسرت بریزند اما نخواهیم ذره‌ای از عیار سکه‌های مهریه رقابت و حسادتمان پایین بیاییم!        
وقتی سکه‌های طلا ضامن خوشبختی و بدبختی ملتی شدند، این ارزش ریال و دلار است که طلا وسکه شخصیت و انسانیت ما را  ارزش‌گذاری می‌کنند!    
وقتی که به خیال خود خواستیم به نام آزادگان سکه بهار آزادی بزنیم نگو که با این سکه‌ها باد بهار کاشتیم و طوفان زمستانی تورم و وابستگی درو خواهیم کرد!       
سکه که آمد به بازار کار و کسب حلال و تلاش و زحمت شد دل آزار و همه رفتیم دنبال سرمایه‌گذار و سرمایه دار کار کمتر و سود بیشتر!      
 فکر کردیم که عنصر طلای سکه‌ها عیار عصر طلایی آزدگی آزادگان را بالاتر خواهد برد! تازه یادمان افتاد که عنصر طلا فلز است و فلزات گرانبها دست بازار و بازار دست سرمایه‌دار!  طناب بردگی انداختیم گردن جوان و بردیم بازار  برده‌‌گی و اسارت و حقارت اقتصاد دنیای بی‌رحم رقابت برای هر چه بیشتر بهتر!         
کاری که یهود را مبغوض عالم و آدم کرد و از آن روز که به دنبال کیمیاگری با اقتصاد بانکی و انباشت طلا و سکه بودند و می‌خواستند قدرت اول و برتر عالم باشند همان طلاها هم حکم تبعید آنها به وادی شقاوت و رذالت و بدبختی شد!  
لطفا سکه طلا را از عیار بیاندازید، شاید دوباره عیار آرامش دوباره به زندگی مردم باز گردد!

روایات

«لکلّ‏أمّة عجل، و عجل هذه الأمّة الدّینار و الدّرهم‏»(الحیاة؛ ج4؛ص164)
هر امّتى را گوساله‏اى (بتى) است، و گوساله (بت) این امّت دینار و درهم است»

«إنّ أوّل ما ضرب الدّینار و الدّرهم رفعهما إبلیس ثمّ وضعهما على جبهته، ثمّ قبّلهما و قال: «من أحبّکما فهو عبدی»(الحیاة؛ ج4؛ص164)
نخستین بار که سکه درهم و دینار زده شد، ابلیس آن دو را برداشت و بر پیشانى خود نهاد، سپس آنها را بوسید و گفت: «هر کس شما را دوست بدارد، بواقع بنده من است».

 «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ‏ صلى الله علیه و آله: إِنَ‏ الدِّینَارَ وَ الدِّرْهَمَ‏ أَهْلَکَا مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ، وَ هُمَا مُهْلِکَاکُمْ»  (اصول کافی؛ ج3؛ ص769)  
ترجمه: همانا این دینار و درهم، پیشیانتان را تباه نمود و همین دو تباه کننده شما نیز خواهد بود

وَ قَالَ الْحَسَنُ‏ وَ اللَّهِ مَا أَعَزَّ الدِّرْهَمَ أَحَدٌ إِلَّا أَذَلَّهُ اللَّهُ.(تنبیه الخواطر؛ ج1؛ ص157)
ترجمه: به خدا قسم هیچ کس از درهم(سکه نقره) برتری و بزرگی نجست مگر اینکه خداوند متعال ذلیل‌اش کرد

وَ قِیلَ‏ إِنَّ الدِّینَارَوَالدِّرْهَمَ‏ أَزِمَّةُ الْمُنَافِقِینَ یُقَادُوَن بِهَا إِلَى النَّارِ. (تنبیه الخواطر؛ ج1؛ ص157)
ترجمه: دینار و درهم( سکه ‌های طلا و نقره) افسار منافقین است که به وسیله آنها در جهنم به بند کشیده خواهند شد.

عَنْ عَلِیٍّ ع قَالَ: لَا تُغَالُوا بِمُهُورِالنِّسَاءِ فَتَکُونَ عَدَاوَةً. (وسائل الشیعة، ج‏21، ص: 253)
حضرت علی(علیه السلام) می‌فرمایند: مهر زنان را زیاد نکنید که موجب دشمنی خواهد شد

آیات بینات قرآن مجید 
  
وَلَوْلَا أَنْ یکُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ یکْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُیوتِهِمْ سُقُفًا مِنْ فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَیهَا یظْهَرُونَ(الزخرف/33)
اگر (تمکن کفار از مواهب مادی) سبب نمی‌شد که همه مردم امت واحد (گمراهی) شوند، ما برای کسانی که به (خداوند) رحمان کافر می‌شدند خانه‌هایی قرار می‌دادیم با سقفهایی از نقره و نردبانهایی که از آن بالا روند

وَلِبُیوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَیهَا یتَّکِئُونَ(الزخرف/34)  
و برای خانه‌هایشان درها و تختهایی (زیبا و نقره‌ای) قرار می‌دادیم که بر آن تکیه کنند

 وَ زُخْرُفًا وَإِنْ کُلُّ ذَلِکَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَالْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُتَّقِینَ(الزخرف/35)
و انواع زیورها؛ ولی تمام اینها بهره زندگی دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است!