مستهجن‌نگاری در اینترنت و تاثیر آن بر جوانان و نوجوانان (قسمت سوم)

به گزارش گرداب، هرزه‌نگاری‌های اینترنتی به عنوان یک معضل مهم و مسأله بحث‌برانگیز مطرح است. متفکران و متخصصان علوم رفتاری با تحقیقات گسترده در این زمینه، به دنبال تأثیرات روحی–روانی و اجتماعی این پدیده هستند. هرزه‌نگاری عامل ایجاد بیماری‌های جنسی و روانی زیادی همچون آزار کودکان و تجاوزات به عنف است. علاوه‌بر‌این که اعتیاد به هرزه‌نگاری، موجب اختلال در روابط صحیح و صمیمی خانوادگی و زندگی زناشویی نیز میباشد.

هرزه‌نگاری، تصویر بسیار قدرتمند و هیجان‌آلودی ایجاد می‌کند که دائماً به ذهن فرد خطور می‌کند و او آن‌ها را در مخیله خود تفصیل می‌دهد.

در این‌جا بهتر است که به تجربه دکتر روان‌شناس، چیز مک گاف در دانشگاه کالیفرنیا بپردازیم. یافته‌های او نشان می‌دهند که خاطرات تجربه‌هایی که به هنگام تحریکات جنسی رخ می‌دهند، توسط هورمون غده آدرنال در مغز می‌نشینند و پاک کردن آن‌ها دشوار است. خاطرات نیرومند تحریکات جنسی از تجربه‌های گذشته، خودشان را در صحنه مغز حفظ می‌کنند و مرتباً به ذهن فرد خطور می‌کنند.

پژوهش‌ها نشان داده که مغز به شیوه خاصی در برابر عکس‌ها واکنش نشان می‌دهد که این امر می‌تواند برای ذهن رو به رشد کودکان بسیار مضر باشد.

نوجوانان و جوانانی که تصور و احساس درستی از ارتباط نداشته باشند، اصولا درک صحیحی از ارتباط عاشقانه نیز ندارند؛ این افراد با دیدن صحنه‌های مستهجن و هرزه‌نگاری رایج در فضای مجازی فقط هیجان زده نمی‌شوند بلکه از این بدتر این است که آن‌ها این قبیل روابط را به‌سان الگوی رابطه عاشقانه تلقی می‌کنند.

از طرفی تنها سایت‌های مستهجن موجب انحراف فکری و اخلاقی فرزندان نمی‌باشند بلکه گسترش شبکه‌های اجتماعی، امروزه عاملی بسیار خطرناک شده است زیرا این میراث غرب تا دیروز از طریق سایت‌های مستهجن اجرایی می‌شد ولی امروزه به وسیله اشخاص از طریق شبکه‌های اجتماعی نظیر فیس‌بوک و توئیتر اجرایی می‌شود؛ میراثی که موجب به نابودی کشانده شدن ارزش‌های خانوادگی و دینی شده است.

راهکارهای زیادی برای انجام اقدامات کنترلی برای والدین در نظر گرفته شده است ولی روان‌شناسان و متخصصان آی‌تی بر این باورند که تنها اقدامات کنترلی از قبیل نصب نرم‌افزارهای فیلتر‌کننده سایت‌های مخرب بر روی رایانه‌ها از سوی والدین کافی نیست حتی اقداماتی از قبیل قرار دادن رایانه در قسمتی از منزل که والدین بتوانند به طور اتفاقی و یا زیر چشمی مراقب فعالیت فرزندان‌شان باشند نیز نمی‌تواند به آن‌ها اطمینان 100 درصدی دهد که فرزندانشان در امنیت کامل به سر می‌برند.

یکی از بهترین راه‌هایی که والدین در قبال فرزندان‌شان می‌توانند انجام دهند، برقراری ارتباط منطقی، عاطفی و معقول با فرزند است که می‌تواند آن‌ها را از به دام افتادن و تباهی نجات دهد.

با پیشرفت تکنولوژی و رایج‌شدن گوشی‌های همراه در بین جوانان و نوجوانان و حتی کودکان، باید پذیرفت که وقتی نوجوانان به دنبال تصاویر مستهجن باشند، بالاخره به آن دست خواهند یافت. لذا بهترین فیلتر، آن فیلتری است که میان گوش‌های فرزندان شما قرار گیرند.

دکتر "مارک سوسین" رئیس انجمن روان‌شناسان کودکان نیویورک چنین می‌گوید: "والدین واقعاً می‌توانند نکاتی را در مورد عشق سالم به فرزندان خود گوشزد کنند. این کار در عین بازدارندگی، آن‌ها را از خطر مصون می‌دارد.‌"

سوسین ادامه می‌دهد: "البته بحث راجع به مسایل جنسی، برای بسیاری از افراد، سنگین و مشکل بوده و پرداختن به آن خارج از چارچوب اخلاقی است، اما هر چه پدر و مادرها پاسخ روشن‌تری به سؤالات کودکان خود بدهند، صادقانه‌تر برخورد کنند، کم‌تر حالت قضاوت‌گونه به خود گیرند و نیز اطلاعات دقیق‌تری راجع به محتوای شبکه اینترنت داشته باشند، خیلی به هدف نزدیک شده‌اند. والدین می‌بایست ابهامات آن‍‌ها را برطرف کنند."

دکتر "کن‌هالر" استاد دانشکده پزشکی دانشگاه سنت لوئیس می‌گوید: "والدین باید در مورد سایت‌هایی که فرزندان‌شان بازدید می‌کنند، با آن‌ها صحبت کنند و راجع به شناخت خود نسبت به سایت‌های مورد بازدید آن‌ها کاملاً مطمئن شوند و حتماً به آن سایت‌ها سرکشی کنند."

"رالف دیکلمنت" دانشمند رفتارگرای دانشگاه (اموری) می‌گوید:" ما باید تلاش کنیم و اگر دیر بجنبیم، دیر جنبیدن ما خلایی ایجاد می‌کند که وسایل ارتباط جمعی به سرعت آن را پر می‌کنند. باید فضایی ایجاد کنیم که نوجوان احساس کند، تحت هر شرایطی ما تکیه‌گاه قابل اعتماد او هستیم، تکیه‌گاهی دلسوز که می‌تواند به او رو کند. اگر چنین نشود، شخص ثالثی در چت‌روم‌های شبکه‌های اینترنت منتظر آن‌ها خواهد بود."

منابع:

http://abcnews.go.com
دین چابنر
ماهنامه سیاحت غرب