ترویج باستانگرایی ما را از عالم اسلام جدا می‌کند

دکتر «محمدصادق کوشکی» در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی مشرق درباره جریانهای فرهنگی با محوریت باستان‌گرایی گفت: شفاف‌ترین نگرش نسبت به باستان‌گرایی را حضرت امام(ره) در بیانات متعددی با این مضمون واحد اظهار داشتند که 2500 سال شاهنشاهی برای ملت ایران و برای کشور ایران جز نکبت، تباهی، سیاهی و حکومت طاغوت هیچ بهره‌ای نداشته است. به همین خاطر ما در حکومت‌ها و سلسله‌های مختلفی که به تعبیر رایج 2500 ساله بود، هیچ نقطه مثبتی را مشاهده نمی‌کنیم و این تعبیر صریح حضرت امام(ره) است، یعنی می‌توان در صحیفه امام(ره) از جلد 2 تا جلدهای 11 و 12 صدها مورد تأکید جدی ایشان را دید. کوشکی افزود: امام نظام‌های قبل و پس از اسلام را برای ملت ایران در واقع فاقد یک نقطه سفید دانستنه و آنها را منشأ تباهی و سیاهی معرفی کردند.
وی درباره برخی آثار به جای مانده از دوران کهن گفت: البته تمدن‌هایی که به دست مردم ساخته شده‌اند را مرتبط با حکومت‌های پادشاهان نمی‌دانیم. نگاه حضرت امام(ره) نیز همین بود؛ ایشان آثاری که در زمینه‌های علم، فرهنگ، فناوری و هنر داشتند، دستاوردهای مردم دانسته و هیچ ربطی بین سلسله‌های شاهی 2500 ساله و این آثار قائل نبودند.

مروجان باستانگرایی ایدئولوژی ندارند
دکتر کوشکی در پاسخ به این سوال که چه کسانی سراغ این سلسله‌ها می‌روند و چه کسانی به دنبال احیاء تفکر 2500 ساله شاهنشاهی در ایران هستند؟ افزود: پاسخ همان کسانی هستند که ایدئولوژی ندارند و به خاطر فقدان ایدئولوژی سراغ بحث‌های 2500 ساله و احیاء فرهنگ و پادشاهی ایرانی می‌روند. از جمله آنها محمدرضا پهلوی بود که در این زمینه خیلی تلاش کرد و البته به نتیجه هم نرسید؛ چون این تاریخ 2500 ساله واقعیت ایدئولوژیک ندارد. به تعبیر حضرت امام(ره) جز ظلم و ستم و تباهی برای مردم ایران نتیجه‌ای نداشته است.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: در سال‌های پس از انقلاب هم، کسانی به واسطه جهالت عمیق خود و به علت بی‌بهره بودن از فرهنگ اسلامی و همین‌طور ناآشنایی با مزیت‌های عمیق این فرهنگ احساس کردند که دچار خلأ هستند و تصور داشتند که این خلأ را باید با "فرهنگ ایرانی" جبران کرد. به همین خاطر متأسفانه در طول چند سال اخیر با تعبیرهایی نظیر «فرشتگان در اطراف مقبره کوروش پرواز می‌کنند» یا تعابیر جاهلانه‌ای از این دست به دنبال احیاء "فرهنگ باستان‌گرایی ایرانی" بودند. 
وی با اشاره به همایش ایرانیان خارج از کشور افزود: دعوت از کسی مثل "ریچارد فرای" که جزء مشوقین اصلی برگزاری جشن‌های 2500 ساله حکومت پهلوی و جزء زنده‌کنندگان تفکر باستان‌گرایی در دوران پهلوی بوده، توسط همین افراد صورت گرفت.
همایش اخیر ایرانیان خارج از کشور و بزرگداشت و تجلیلی که از ریچارد فرای به عنوان تئوریسین عالی مباحث باستان‌گرایی و 2500 ساله و... نیز در همین راستا بود.

وقتی قرآن داریم چه نیازی به منشور کوروش است؟
کوشکی گفت: اساساً ما وقتی قرآن داریم چه احتیاجی به منشور کوروش است و چه نیازی به این که با منت و پی‌گیری‌های فراوان این منشور را از موزه بریتانیا قرض بگیریم. این وادادگی‌ها ثمره کار کسانی است که اسلام و ظرفیت‌های آن را نمی‌شناسند. آنها احساس می‌کنند که با "باستان‌گرایی" و "ایران‌گرایی" باید سراغ ایرانیان خارج از کشور رفت و یا برای ایجاد وحدت ملی می‌توان از آن بهره برد.
وی با اشاره به برخی دست‌اندرکاران این همایش ادامه داد: این افراد کسانی‌اند که عمق وحدت بخش اسلام را درک نکردند. از توان ایدئولوژیک اسلام بی‌خبرند و به همین خاطر خیال می‌کنند که در کنار اسلام باید یک تفکر دیگری هم باشد تا به کمک آن بتوانند در کشور وحدت ملی ایجاد کرده و یا ایرانیان خارج از کشور را جذب کنند. اما این ایده به جهالت عمیق آنها از اسلام برمی‌گردد.

پهلوی ها هم به پوچی باستانگرایی پی بردند
دکتر کوشکی در پاسخ به این سوال که آیا این افراد صرفاً به خاطر ایجاد وحدت ملی سراغ این تفکر رفته‌اند؟ تصریح کرد: لااقل اگر خوش‌بینانه نگاه کنیم، خودشان این ادعا را دارند. آنها ابراز می‌کنند از آنجا که شاید همه ایرانیان معتقد به اسلام نبوده و یا تمایلی به آن نداشته باشند، باید یک عنصر جایگزین برای اسلام انتخاب کرد.
این در صورتی است که پوچی این عنصر، حتی برای محمدرضا پهلوی هم آشکار شده بود. کما اینکه وی بعد از آنکه تاریخ را به شاهنشاهی تغییر داد، در سال 1356 مجبور شد که آن را پس بگیرد و به پوچ بودن تفکر شاهنشاهی و... پی برد.
این استاد دانشگاه درباره نظر بنیانگذار جمهوری اسلامی درباره تمایز نشانه‌های فرهیختگی ایرانیان در طول تاریخ با تمایلات باستان‌گرایانه گفت: به تعبیر حضرت امام(ره) تفکر باستان‌گرایی هیچ واقعیت خروجی جز سیاهی و نکبت و تباهی برای مردم ما و ایران ما ندارد. منتهی دستاوردهای علمی و فرهنگی که اقوام و ملل ایرانی در فلات بزرگ ایران بر جای گذاشته‌اند، امر مثبتی است که هیچ ربطی به شاهان و سلسله‌های پادشاهی نداشته و ندارد.
هنر و فرهنگ مردم ایران مورد پذیرش تمام بشریت است. در واقع ما یک تاریخ چند هزار ساله ثبت شده داریم که در آن مردم ایران به تولید فکر، علم، ادبیات و فناوری پرداختند که مورد تأیید اسلام و همه ما نیز است. اما این واقعیت هیچ دخلی به کوروش‌پرستی و ایران‌پرستی و جهالت‌هایی از این نوع ندارد.

ترویج باستانگرایی ما را از امت اسلام جدا می کند
محمدصادق کوشکی در جواب به این پرسش که جریان فرهنگی باستان‌گرا چه تأثیری روی نظام فکری «امتی» که توسط حضرت امام(ره) طراحی شد دارد؟ و اساسا چه اثری بر رابطه ایران و امت اسلامی خواهد داشت افزود: اولین پیامد منفی تفکر باستان‌گرایی و ایران‌گرایی، محدود کردن اسلام به ایران است. این موضوع به ایجاد جدایی میان جامعه مسلمان ایران با مسلمانان جهان می‌انجامد. تفکر انقلاب اسلامی تفکر جهان شمول است. تفکری است که حد و مرز نمی‌شناسد. به تعبیر حضرت امام(ره) عقیده، جغرافیا و مرز نمی‌شناسد.
به همین خاطر ما در چارچوب تفکر انقلاب اسلامی همان‌قدر که برای ایران اهمیت قائلیم، برای فلسطین و لبنان و هر گوشه‌ای از جهان که مسلمانی آنجا باشد، اهمیت می‌دهیم.
وی ادامه داد: به تعبیر امام(ره) ما شریک مظلومان جهانیم. ما از مظلوم دفاع می‌کنیم و بر ظالم می‌تازیم. این نص صریح حضرت امام(ره) است. به همین خاطر قرار نیست در حصار مرزها محدود شویم. انقلاب اسلامی هم محدود به ایران نیست. به تعبیر امام(ره) انقلاب اسلامی ما، نجات‌بخش همه محرومین و مظلومین جهان است.
کوشکی با اشاره به رابطه معنادار مدعیان ایران‌گرایی و برخی شعارهای انحرافی گفت: کسانی که ایران‌گرایی را ترویج می‌کنند باید بپذیرند که شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» را آنها تولید و حمایت کردند. شعار مکتب ایرانی، ایران‌گرایی و یا ایران‌پرستی محصول مستقیمی دارد که همان شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» است. مشخص است که معنی آن، جدایی از امت اسلامی، نقض غرض انقلاب اسلامی و محدود شدن و تضعیف توان ما در جهان اسلام خواهد بود. همین‌طور دشمن شاد شدن ما را به دنبال خواهد داشت. یعنی شادمانی کسانی که سال‌ها به تفکر ناسیونالیزم دامن می‌زدند.

نه غزه، نه لبنان محصول باستان گرایی است
این تحلیل‌گر مسائل سیاسی و فرهنگی تصریح داشت: این تفکر انحرافی که در قالب پان‌ایرانیسم، پان عربیسم و پان ترکیسم توسط غربی‌ها و در قرن گذشته به بشریت عرضه شد، هدفش دین‌گریزی بود. اکنون این تفکر ایران‌گرایی به دنبال زنده کردن همان ناسیونالیزم است. یعنی اگر امروز فرهنگ ایران باستان و کوروش و هخامنشیان و... را به جامعه تزریق کنیم، محصولی که فردا درو خواهیم کرد همان شعار و تفکر به شدت انحرافی «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» خواهد بود.
وی در انتها افزود: کسانی که این تفکر را در روزگار فعلی ما و در دولت فعلی ما دامن می‌زنند، کمترین بهره‌ای از تفکر اسلام و انقلاب اسلامی نبرده‌اند. آنها حداقل آشنایی با تفکر امام(ره) و مقام معظم رهبری ندارند. این حرکت آب به آسیاب وهابیت ریختن است. آب به آسیاب امریکا و اسرائیل ریختن و نقطه مقابل تفکر جهان شمول انقلاب اسلامی است. چرا که انقلاب اسلامی خود را در انحصار رنگ‌ها، نژادها و قوم‌ها محدود نمی‌کند.

ارتباط جعلیات تاریخی ریچارد فرای و ترویج مکتب ایران 

ما با دانشمندی که قصد کار علمی آزاد دارد، روبرو نیستیم بلکه با جاعلی روبرو هستیم که مرزی برای جعلیات خود نمی شناسد. به همین دلیل قصد نداریم به سوابق جاسوسی وی بپردازیم زیرا حوزه فکری و نرم افزاری که فرای و امثال او در آن فعالیت می کنند، از جاسوسی مستقیم مهم‌تر و خطرناک تر است...
وزارت اطلاعات در سال 1376 کتابی با عنوان هویت منتشر کرد که در صفحه 131 این کتاب که در 375 صفحه توسط انتشارات حیان به چاپ رسیده، درباره ریچارد فرای آمده است:
«ریچارد فرای چندی پیش به دعوت و تلاش برخی روشنفکران داخلی به ایران سفر کرد و در طول اقامت خود در تهران با استفاده از برخی عناصر نا آگاه اقدام به جمع آوری گسترده اطلاعات محرمانه کرد. ریچارد فرای که همکاری به ظاهر علمی او با سیا امری آشکار است در این سفر تا آنجا پیش رفت که حتی برای جذب برخی مدیران اجرایی و آموزشی کشور اقدام کرد که البته این تلاش با برخی هوشیاری ها ناکام ماند.»
مجتبی مینوی در باره قابوس نامه فرای سخنان شنیدنی دارد؛ وی می نویسد:
«با یکی از دوستان بزرگوار خود که در ردیف علمای درجه‌ی اول استشراق نام برده می شود، در سال جاری در ایتالیا ملاقات کردم و از نسخه‌ی کاپوس نامه‌ی فرای که تا آن زمان دو مقاله درباره آن منتشر شده بود، بحث به میان آمد و چون اصرار این دوست بزرگوار را به مجعول بودن این نسخه شنیدم، گفتم اگر علما فریب این جعل ها را بخورند و فقط گرد آورندگان اشیای عتیقه، آن ها را به عنوان نسخه کهنه به قیمت هنگفتی بخرند و مبلغی دلار محتاج الیه ما را به ایران بفرستند، چه زیان دارد؟ در این روزها نامه ای از آن دوست به بنده رسید که در آن به براهین متقن و دلایل دندان شکن دعوی خود را اثبات و بنده را اقناع کرده است که کاپوس نامه‌ی فرای قبل از 1321 هجری شمسی وجود نداشته و عقیده‌ی بنده که این گونه جعل ها ضرری ندارد، باطل بوده است. زیرا که هم از لحاظ لغوی و ادبی مضر است که مشتی لغت تقلبی و غلط در ذهن ما می اندازد و به کتاب ها راه می دهد و هم از جنبه‌ی هنری زیان دارد که اشخاصی مانند ارنست کونل را به دام می اندازد. به این جهت است که بنده از برای جبران خطایی که سابقا مرتکب شده ام که شفاهاً اصالت و صحت این نسخه را تایید نموده ام، خویشتن را مجبور می بینم که مکتوب آن دوست بزرگوار را زمینه‌ی این مقاله قرار داده به مسئولیت خود اعلام دارم که: آن نمونه هایی از نسخه کاپوس نامه ی فرای که منتشر شده، و ما دیده ایم، مجعول است». (مجتبی مینوی، کاپوس نامه‌ی فرای، تمرینی در فن تزویر شناسی، نامه‌ی بهارستان، دفتر پنجم، ص 168)
بنابراین ما با دانشمندی که قصد کار علمی آزاد دارد، روبرو نیستیم بلکه با جاعلی روبرو هستیم که مرزی برای جعلیات خود نمی شناسد. به همین دلیل قصد نداریم به سوابق جاسوسی وی بپردازیم زیرا حوزه فکری و نرم افزاری که فرای و امثال او در آن فعالیت می کنند، از جاسوسی مستقیم مهم‌تر و خطرناک تر است. ریچارد فرای مورخ یهودی از مورخانی است که در یک سده اخیر در تاریخ باستان و اسلام ایران به تحقیقات پرداخته اند. این دسته از مورخان که فارغ از ملیتی که دارند، همگی یهودی هستند به عنوان منبع اصلی ایران شناسی شناخته می شوند. بدون استناد به آقایانی مانند؛ فرای، پوپ، کریستن سن، اشمیت، آستروناخ، کخ، گیرشمن و... نمی توان در باره ایران باستان سخن گفت. این افراد که همگی هویتی مشکوک دارند، عامل اصلی شناساندن تاریخ ایران به خصوص دوره باستان آن شناخته می شوند تا حدی که آنها تاریخ ایران را بهتر از مردم کشورمان می شناسند! مثلا برای نخستین بار سفیر انگلیس در ایران یعنی "سر جان ملکم" از سلسله ای به نام اشکانی در ایران سخن گفت یعنی مردم ایران از وجود سلسله ای با 500 سال قدمت در کشورشان بی خبر بودند و باید یکی از انگلیس می آمد و آنها را از وجود چنین سلسله ای مطلع می کرد. این اتفاق عجیب در مورد تمام تاریخ ایران باستان صدق می کند. تا 150 سال پیش کسی در ایران کوروش و یا برخی دیگر از پادشاهان باستان را نمی شناخت.
این تاریخ سازی که با ایجاد و دامن زدن به ناسیونالیسم ایرانی با تحریف و یا اغراق گویی در باره وقایع گذشته انجام شده، ریشه بسیاری از مشکلات کنونی به‌ویژه در بین روشنفکران ایرانی است. این تاریخ سازی همزیستی مسالمت آمیز مردم ایران را که سال ها در پناه آموزه های قرآن به خوبی با همسایگان مسلمانشان زیسته اند، هدف قرار داده است. با القای ناسیونایسم قومی در کشور و فریب برخی از روشنفکران شرایطی را پدید آورده اند که متاسفانه حس نفرت و بدبینی از مردم مسلمان منطقه به جامعه فکری (روشنفکری) کشور القا شده است؛ البته این مختص به ایران نیست و این برنامه برای سایر اقوام منطقه نیز پیاده شده است تا جایی که ما در تمام کشورهای مسلمان منطقه به "پان‌های" رنگارنگی برخورد می کنیم که بدون هیچ گونه استدلال منطقی برتری طلبی های زیادی را نسبت به دیگران مدعی هستند که تنها ثمره آن ایجاد موج نفرت در بین برخی از مردم مسلمان منطقه از یکدیگر بوده است.
نکته ظریف بحث این است که اگر کسی بخواهد به کتاب و حوزه های فکری روی بیاورد به جرات می توان گفت تنها کالای قابل خرید برای وی در حوزه تاریخ نظرات امثال فرای است به همین دلیل است که شاهدیم دانشگاهیان ما با درصد بسیار بالایی اسیر افکار روشنفکری می شوند و ارتباطشان با جامعه و دنیای واقعی به حداقل می رسد.
در اینجا قصد پرداختن به تمام تاریخ ایران باستان و نقش مورخان یهودی در نوشتن داده های کنونی نیست، بلکه هدف پرداختن به نقش ریچارد فرای است. برای نمونه به یکی از دروغ سازی هایی که وی در مرکز آن قرار دارد و با هدف به حاشیه راندن دین به‌وسیله ناسیونالیسم انجام شده، اشاره می کنیم.
وی گرچه خود را هخامنشی‌شناس جا می زند و در فیلم های تبلیغاتی با موضوع تخت جمشید ظاهر می شود، و حتی به اظهار نظر بزرگ‌ترین معماران ایران که از طرف "سازمان نظام مهندسی ایران" بنای تخت جمشید را بررسی کرده و به‌طور رسمی گزارش داده اند که این بنا به دلیل ایرادهای متعدد معماری نمی تواند یک بنای کامل باشد، اعتنا نمی کند و در یک همنوایی یهودی آن را محل برگزاری جشن های سالانه معرفی می‌کند.
این در حالی است که نخستین حفاران در مجموعه تخت جمشید بودند، هرچه می خواستند بدون هیچ تعهدی و هیچ نظارتی انجام دادند. دانشگاه شیکاگو به عنوان نخستین حفار در محدوده تخت جمشید بیش از 30 هزار لوح عیلامی را به آمریکا منتقل کرده و از استرداد آن‌ها به ایران خودداری می کند. با وجود اینکه در مورد هویت عیلامی این لوحه ها به دلیل استرداد ندادن آن‌ها به ایران و یا اجازه دادن به گروه های تحقیقاتی مستقل امکان اظهارنظر قطعی وجود ندارد؛ داستان ها و افسانه های عجیبی در مورد هخامنشی بودن آنها سرداده شده که اغراق های تمام عیاری برای ستایش ایران باستان است. در حالی که اگر آن‌ها از مطالب گفته شده در مورد هویت آنها اطمینان دارند و ارزش موزه ای زیادی برای لوحه هایی که بیش از صد هزار از آنها در جهان وجود دارد (شامل اکتشافات انجام شده از زیگورات های مختلف) نمی توان قائل شد، سوال این است که چرا دانشگاه شیکاگو از استرداد آنها به ایران خودداری می کند؟
فرای به عنوان کسی که مدعی هخامنشی‌شناسی است، چطور از ناقص بودن بنای تخت جمشید بی‌اطلاع بوده و برای یک بنای نیمه کاره داستان‌های فراوانی برای برگزاری جشن ها در آن ساخته و به خورد افکار عمومی داده است؟ اگر به اهمیت تخت جمشید برای باستان پرستان و روشنفکران کنونی کشور دقت کنیم و ببینیم که چه تاثیر مخربی به دلیل افزایش حس قوم گرایی در آنها بوجود آورده است؛ آنگاه می توانیم بفهمیم که چرا فرای و دوستان یهودی‌اش این چنین برای تخت جمشید و هخامنشی ها قلم فرسایی کرده اند و از اسطوره قوم یهود اسطوره ملت ایران ساخته اند. کوروش برای یهودیان بسیار مقدس است و جالب است که نخستین تیم فوتبال یهودیان ایران که در دوره پهلوی راه اندازی شد کوروش نام داشت. جشن های 2500 ساله که اوج تظاهر به قوم گرایی توسط پهلوی های دست نشانده بود در تخت جمشید انجام شد.
جعل کتاب، جعل تاریخ از انسان دانشمند قابل احترام نمی سازد. مرحوم آل احمد مستشرقین را افرادی می داند که از سر بی‌هنری زبان ملتی را آموخته اند و خود را کارشناس معرفی می کنند اما ظاهرا داستان از این نیز پیچیده تر است زیرا کار این عده تنها کارشناس شدن نیست بلکه تاریخ سازی آگاهانه با قصد نفاق افکنی بین مردم مسلمان منطقه است. با این اوصاف آیا نباید پرسید که اهدا یک خانه تاریخی به جاعلی مانند فرای چه معنایی دارد و آیا نباید علیه جعل های مورخین یهودی مانند فرای، پوپ(که در اصفهان به خاک سپرده شد) و ... با تکیه بر آموزه های قرآنی کاری انجام داد و بسط افکار شرک آمیزی مانند کنار گذاشتن مکتب اسلام و ترویج مکتب ایران را برچید.