بسم الله الرحمن الرحیم

مطلبی در یک از وبلاگها درباره تعطیلی برنامه سمت خدا توجهم را جلب کرد. مطالب گزنده بود درباره کلیت ماجرا. نگاهی هم از سر کنجکاوی به نظارت انداختم. یکی از آنها اما مثل خود متن گزنده بود. به جان و دلم نشست چون از جان و دل برآمده بود. گفتم بخوانید شاید بر جان شما هم بنشیند:
دیشب پدرم با روابط عمومی صدا و سیما تماس گرفت و با لحنی تند، اما پر از بغض آن ها را به باد انتقاد گرفت.
هر جمله ای که پدرم می گفت در نظرم خشتی می آمد که از دیواری به زمین می ریخت...
پدرم: چرا رعایت نمی کنید؟ چرا فیلم های صحنه دار پخش می کنید؟ آقا جان من تو این خونه دو تا بچه ی کوچ یک دارم...
صدای ضعیفی از پشت تلفن: آقا آرام باشید؛ کدام فیلم صحنه دار؟ ما کدام فیلم بدون سانسور را پخش کرده ایم؟!
پدرم :چه می دانم؟ مثل همان تبلیغات سس مایونز .که یک خانواده چهار نفره، میز به آن خوش رنگی چیده اند و هرکدام یک جور غذا می خورند.
یا تبلیغ آن یخچال "ساید بای ساید" که پر است از میوه ها و خوراکیهای رنگارنگ. یخچالی که پدر خانواده نمی داند خریدهایش را کجا جا دهد از فرط پر بودن...
آقا ما اینجا بچه خردسال داریم. تو را به خدا رعایت کنید...
و بدون اینکه آن مرد جوابی بدهد، صدای پدرم آرام و عاجزانه می شود...
آقا.. بچه های من کم سن و سالند، زیاد متوجه نمی شوند، میشود بجای دست های آن زن خارجی، میوه ها و غذاهایشان را هم سانسور کنید؟؟ ?ا حداقل از آن سایه های سیاه که بجای لباس روی بازوهای آن زن ها می کشید، روی این غذاها هم بکشید؟ می شود به همراه سانسور کردن قسمت هایی از فیلم، صحنه ی غذا خوردنشان را هم سانسور کنید؟
بچه هایم چند روزیست یک شکم سیر غذا نخورده اند. راستش را بخواهی آن ها اصا نمی دانند یک شکم سیر یعنی چقدر... ممنون...
پدرم تلفن را قطع می کند... و صدای پایین کشیدن پی در پی دماغ مادرم از آشپزخانه به گوش می رسد.
کمی که می گذرد . خواهرم سکوت خانه را می شکند...
وااااای داداشی نگاه کن چه کیکای خوشمزه ای نشون میده!
و بعد هم شکسته شدن بغض مادرم ...
و اندکی بعد هم پدرم...
و من پر از سوال..
که چرا آن مرد هیچ جوابی برای سوال های پدر نداشت..
و چرا مادرم گریه می کند؟!
و چرا پدرم؟!
بگذریم ...
فردا درس علوم داریم...
آدرس:
وبلاگ " من گوسفند نیستم"
http://gusfand.blogfa.com/tag/%D8%B1%D9%86%DA%AF-%D8%AE%D8%AF%D8%A7